Na wstępie proboszcz parafii, ks.kan. Wojciech Kiedrowicz, powitał serdecznie wszystkich parafian i pielgrzymów. Warto wspomnieć, że oprócz Kujawsko-Pomorskiego Bractwa św. Jakuba na uroczystości przybyli również przedstawiciele Konfraterni Świętego Jakuba Starszego Apostoła przy katedrze polowej WP w Warszawie oraz Bractwa Świętego Jakuba z Gdańska. Przybył również pielgrzym z Mediolanu.

Ksiądz Biskup zauważył, że każdy z nas jest wezwany, by nieść innym płomień wiary. - Chcemy modlić się przede wszystkim za młode pokolenie, które potrzebuje świadków. Także na początku homilii zwrócił uwagę na wymiar ewangelizacyjny: - Dziś turyści wchodzą tutaj przezprzypadek, zachwycają się pięknem tego kościoła... a może Bóg dotyka ich serc i zaczynają się modlić.

Podczas nauczania przypomniał znaczenie pielgrzymek i pielgrzymowania od czasów średniowiecza. Zwrócił szczególną uwagę na znaki pielgrzymów wędrujących do sanktuarium św. Jakuba w Composteli. 

Choć współcześnie wiele osób wędruje na Camino bez celu pielgrzymkowego, jednak „nie możemy zapomnieć o fundamencie i celu pielgrzymowania”. Biskup Okroj przypomniał klasyczne etapy rozwoju duchowego. Dodał, że tak jak przygotowniom do pielgrzymki towarzyszy radość, tak i w drodze może pojawić się kryzys, zmęczenie, zniechęcenie. - Pamiętajmy jednak, że nie idziemy do nicości, ale od sensu do sensu, od miłości do miłości. Bóg zapala w nas światło, daje nam pragnienie, by żyć dla Niego.

Pasterz toruński zwrócił uwagę: - Pielgrzymowanie jest obrazem naszego życia. Kto pielgrzymuje, musi pytać o sens życia i cierpienia, o to, skąd przybywa i dokad zmierza. Pielgrzymowanie powinno uruchamiać w nas pytania.

Zaznaczył, że gdy przeżywamy oczyszczenie, noc ciemną, „należy uchwycić mocno ster wiary, trzymać się tego, co wypróbowane, co pozwoli nam przejść przez ciemność”, aż osiągniemy cel naszej wędrówki

Podczas Mszy św. do grona członków Bractwa Kujawsko-Pomorskiego zostały przyjęte dwie osoby. Na zakończenie uroczystości wierni wyruszyli w procesji eucharystycznej i odśpiewali „Ciebie, Boże, wysławiamy”. Mogli również ucałować relikwie św. Jakuba.