Z wielkim serdecznym zamyśleniem wspominam świętych papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII. Zresztą imię Jan jest imieniem obu, przez wybór swojego imienia Jan Paweł II wyraźnie nawiązywał do Jana XXIII. Polski Papież był kontynuatorem myśli Jana XXIII i zainicjowanego przez niego Soboru Watykańskiego II. A trzeba pamiętać, że zwołanie w tym czasie soboru powszechnego wymagało wielkiej odwagi i determinacji. Jan XXIII miał już swoje lata, dostrzegał jednak ogromną potrzebę odnowienia Kościoła, jego wiosny. Na pewno sobór dał taką szansę. Zarówno więc Jan Paweł II, jak i Jan XXIII są ważnymi filarami w wielkiej budowli Kościoła, podtrzymującymi go w nowych czasach, otwierającymi na nowe wyzwania i szukającymi nowych dróg dotarcia z Ewangelią do współczesnego człowieka. Ci Papieże są rzecznikami potrzeby dostosowywania sposobu przekazywania Dobrej Nowiny do zmieniających się czasów, rzecznikami nowej – dynamicznej i żywej – ewangelizacji. Wspominając uroczystość ich wspólnej kanonizacji – dzień 27 kwietnia 2014 r. – będziemy zawsze myśleć o Kościele jako o instytucji wciąż się odnawiającej, bo mającej przecież służyć współczesności, prowadzącej ludzkość do zbawienia i budującej cywilizację życia i miłości, w przeciwieństwie do cywilizacji śmierci, którą często proponuje dziś świat.

Gdy chodzi o Jana Pawła II, tak bardzo nam bliskiego, to należy on niewątpliwie do największych papieży Kościoła, bo oprócz tego, że kierował się Bożą wizją tej instytucji, umiał doceniać rzeczy drobne, mające jednak podstawowe znaczenie w wielkiej budowli Kościoła, doceniał także pojedynczego człowieka. Sam doświadczyłem tego kilkakrotnie – m.in. otrzymałem kiedyś od Ojca Świętego telefon komórkowy, bardzo nowoczesny na owe czasy, z uwagą, że to urządzenie będzie przeze mnie na pewno lepiej wykorzystane. Mam ten telefon do dziś i zawsze, kiedy go używam, myślę serdecznie o Janie Pawle II, który takimi zwykłymi zachowaniami przypominał nam, że trzeba korzystać z każdej możliwości komunikacji międzyludzkiej, aby siać dobro – wartość najpiękniejszą i najcenniejszą.

Oczywiście, Jan Paweł II jest autorem wielu dokumentów kościelnych, także nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego, który idzie po linii Vaticanum Secundum i jednocześnie poszerza spojrzenie Kościoła na wiele zagadnień i kwestii. Jak wiemy, Ojciec Święty bardzo wiele uczynił też swoim niestrudzonym nauczaniem i świadectwem życia wiarą aż do końca. Jest papieżem, który szeroko otworzył Kościół na świat, a człowieka na Chrystusa i Jego Kościół. Pokazał, jak bardzo Chrystus kocha każdego z nas.

Właściwie dzisiaj zwłaszcza my, Polacy, nie mamy większego autorytetu niż Jan Paweł II. Kochamy go jak ojca narodu i w nim upatrujemy patrona dla naszej ojczyzny. Módlmy się więc, by obok Najświętszej Maryi Panny, św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa Męczennika Polska miała go już oficjalnie za swojego głównego świętego opiekuna i orędownika.

Św. Janie Pawle II, nie zapominaj o swoich braciach i siostrach, synach i córkach naszej wspólnej ziemi. Wypraszaj nam u Boga pomoc, a nade wszystko dar umocnienia wiary, nadziei i miłości oraz zawierzenia Maryi – Twojej i naszej Matce.