Autorzy komentujący w „Niedzieli” przebieg prezydenckiej kampanii wyborczej zwracają uwagę, że wyścig do Pałacu Namiestnikowskiego rozbudził emocje większe niż wybory parlamentarne. Zamiast święta demokracji, debaty o przyszłości kraju, mamy przeważnie „targowisko próżności i czczych obietnic”. Państwowa Komisja Wyborcza zarejestrowała aż 11 kandydatów. O głosy wyborców będą walczyć w najbliższych wyborach prezydenckich m.in.: kulturysta, rockman, brydżysta, reżyser dokumentalista, biznesmen gorzelnik, przedsiębiorca komputerowiec, historycy i prawnicy.

Kampania dobiega końca. Teraz najważniejsze jest, aby pójść do urn i dokonać dobrego wyboru. To moralny obowiązek każdego obywatela. A gdzie znajdziemy drogowskazy? Dla ludzi, szczególnie wierzących, głównym odniesieniem, również w sprawie politycznych wyborów, są wskazania katolickiej nauki społecznej Kościoła, która jasno określa, że katolik ma czynnie uczestniczyć w życiu społecznym, które stanowi również polityka. I od polityki nie możemy stronić. W Katechizmie Kościoła Katolickiego, za encykliką „Pacem in terris” św. Jana XXIII, jest wyraźnie napisane: „Społeczność ludzka nie może być dobrze zorganizowana (...) jeśli jest pozbawiona ludzi sprawujących prawowitą władzę” (n. 1897). A to, jaka będzie władza, a konkretnie, jaki w najbliższym czasie będzie w Polsce prezydent, zależy od każdego z nas, od naszego osobistego zaangażowania. W jednym z najważniejszych dokumentów Soboru Watykańskiego II – Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes” znajdziemy stwierdzenie: „Niech więc wszyscy obywatele pamiętają o swoim prawie i obowiązku brania udziału w wolnych wyborach na pożytek dobra wspólnego” (n. 75).

Wielką skarbnicę narodowego myślenia pozostawił nam kard. Stefan Wyszyński, który zawsze przypominał, że „suwerenem, czyli posiadaczem władzy, mającym możność sprawowania tej władzy, jest naród”. A więc państwem rządzi grupa ludzi stanowiących reprezentację narodu, żyjących razem w określonych granicach terytorialnych, uznających wspólne tradycje, kulturę, szanujących przeszłość i z troską patrzących na przyszłość całej wspólnoty. Głową państwa jest prezydent, który ma być przedstawicielem wszystkich Polaków.

Prymas Wyszyński wiele uczynił dla obrony polskiego domu. Na rok przed Sierpniem’80 przestrzegał: „Polska coraz bardziej zapełnia się spryciarzami zamiast ludźmi rozsądnymi, którzy wiedzą, za co warto żyć i umierać”. Nie tylko w związku z obecnymi wyborami, ale również z myślą o przyszłości zapamiętajmy cenne słowa Prymasa Tysiąclecia: „Naród bez dziejów, bez historii, bez przeszłości staje się wkrótce narodem bez ziemi, narodem bezdomnym, bez przyszłości. Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy się. Trzeba wierzyć w swą wielkość i pragnąć jej”.

Wybierzmy więc 10 maja 2015 r. na głowę naszego państwa człowieka prawego, wiernego Bogu, krzyżowi i Ewangelii, kierującego się dobrze uformowanym sumieniem, szanującego wartości chrześcijańskie, pielęgnującego polski rodzinny dom. Człowieka kochającego Ojczyznę, który ma odwagę powiedzieć za naszymi biskupami: „Polsko, uwierz w swoją wielkość”.