Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1191 r., kiedy to wymieniona została w Pommersches Urkundenbuch pomiędzy wioskami, z których dziesięcinę miał pobierać szczeciński kościół św. Jakuba. Kościół w Karwowie powstał w drugiej połowie XIII wieku (ok. 1250 r.), na co wskazuje forma pierwotnych okien w ścianie wschodniej, które były zakończone półokrągło i miały kształt wysmukły. Była to budowla salowa, założona na planie prostokąta o wymiarach 12,7 x 6,5 m, bez chóru i wieży. Kościół murowany z granitowych kwadr, lekko tylko przyciosanych od strony lica, ułożonych w miarę regularne warstwy, łączone zaprawą wapienną z dodatkiem okrzesków. Jedynie portale i narożniki wykonano z dokładnie obrobionych kwadr i klińców granitowych. Ostrołukowy, uskokowy portal zachodni został usunięty i zastąpiony portalem o prostych ościeżach w obramieniu ceglanym, zachowały się jedynie dwa dolne ciosy. Portal południowy zapewne jednouskokowy o delikatnym łuku ostrym jest obecnie widoczny od połowy swojej wysokości. Elewacja wschodnia łącznie ze szczytem została rozebrana i zastąpiona późniejszą ceglaną. Wykonano w niej dwa symetrycznie rozłożone ostrołukowe okna o ościeżach rozglifionych obustronnie. Szczyt wschodni, schodkowy, posiadał symetrycznie rozłożone pinakle i ostrołukowe blendy, zapewne w układzie piramidalnym. Szczyt zachodni natomiast nie zachował się. Kościół posiadał płaski strop drewniany i nakryty był dwuspadowym dachem ceramicznym.

Kościół ten został gruntownie przebudowany w 1896 r. Wtedy to powstała wieża przy zachodnim narożniku elewacji północnej. Zachował się oryginalny wczesnogotycki portal, cała elewacja wschodnia i wszystkie otwory okienne pochodzą z okresu XIX-wiecznej przebudowy. Z tegoż to czasu pochodziła neogotycka wieża. Kwadratowa w przyziemiu, wyżej ośmioboczna, zwieńczona stożkowym hełmem. XIX-wieczna przebudowa pozbawiła kościół elewacji wschodniej, natomiast od północy dobudowano ośmioboczną ceglaną wieżę na kamiennej czworobocznej podstawie, na którą wiodły spiralne, drewniane schody, zachowane do dziś w swej górnej partii. Zwieńczona jest ona latarnią i ceglanym stożkowym hełmem.

Kościół wraz z przylegającym doń cmentarzem otoczony jest kamiennym murem. W kwietniu 1945 r. podczas działań wojennych kościół uległ zniszczeniu, gdyż na jego wieży znajdował się punkt obserwacyjny wojsk niemieckich. Od tamtej pory pozostawał stale dewastowaną, zapomnianą ruiną. Dopiero troska mieszkańców zaowocowała uprzątnięciem obiektu i jego otoczenia. Może także pochowani na placu przykościelnym dawni mieszkańcy Karwowa doczekają się symbolicznego lapidarium.

Wiosną bieżącego roku mieszkańcy Karwowa wystąpili do miejscowego proboszcza z Przecławia ks. kan. dr. Tomasza Zaklukiewicza z propozycją wybudowania na terenie przykościelnym kapliczki, przy której mogliby spotykać się na modlitwie, a w perspektywie doprowadzić do odbudowy zrujnowanego kościoła. Ksiądz Proboszcz przychylił się do ich prośby i w porozumieniu z Kurią Metropolitalną oraz konserwatorem zabytków projekt kapliczki został zatwierdzony. Sołtys Wiesława Wojtkowiak skontaktowała się z Renatą Panfil-Tesarek, prezesem Koła Terenowego Stowarzyszenia Krzewienia Kultu św. Andrzeja Boboli (SKKAB) w Szczecinie, i zwróciła się z prośbą, czy św. Andrzej Bobola, patron Polski, mógłby być również patronem Karwowa oraz wybudowanej kapliczki, a w przyszłości odbudowanego kościoła. Po otrzymaniu zgody mieszkańcy własnym kosztem wybudowali kapliczkę i wyznaczono datę jej poświęcenia na 19 września 2015 r. w połączeniu z dożynkami. Całą dokumentacją i projektem kapliczki zajęli się: mgr inż. Ewelina i Marcin Karpińscy oraz architekt Nela Karpińska.

Uroczystej Mszy św. polowej przy ruinach kościoła i nowej kapliczki przewodniczył bp Henryk Wejman, a w koncelebrze uczestniczyli: ks. kan. Tomasz Zaklukiewicz, miejscowy proboszcz z Przecławia, o. Grzegorz Nogal SJ, proboszcz parafii św. Andrzeja Boboli w Szczecinie, o. Bernard Gonska SJ, asystent kościelny Koła Terenowego SKKAB-u, oraz ks. Jakub Jeleń TChr, który przybył z dziecięcym zespołem „Serduszka” z sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie. Oprawę liturgiczną zapewnili członkowie SKKAB-u, a muzyczną dziecięcy zespół „Serduszka” pod kierunkiem Aleksandry Kunt, dyrygentki. Zapleczem logistycznym zajęli się strażacy z Ochotniczej Straży Pożarnej ze Smolęcina, którzy również zapewnili straż honorową przy kapliczce. Oprócz mieszkańców Karwowa w uroczystości uczestniczyła Małgorzata Schwarz, wójt Gminy Kołbaskowo, przewodniczący Rady Miasta Szczecin Artur Szałabawka oraz sołtysi z okolicznych wsi.

W homilii Ksiądz Biskup przedstawił krótki życiorys św. Andrzeja Boboli, zaznaczając, że święty udawał się z posługą duszpasterską nie tylko do wielkich miast, ale również do małych, zapomnianych przez ludzi, wiosek. Wyraził pragnienie, iż nowo wybudowana i poświęcona kapliczka będzie miejscem modlitwy każdego mieszkańca Karwowa oraz życzył mieszkańcom, aby nie ustawali w staraniach o odbudowę zrujnowanego dziś kościoła. Kilkakrotnie podkreślił w swej homilii, że św. Andrzej Bobola jest patronem jedności i życzył mieszkańcom Karwowa, by „św. Andrzej jednoczył bardziej wspólnotę lokalną i parafialną”. Nawiązując do uroczystości dożynkowych (po staropolsku został przywitany chlebem), zwrócił uwagę na znaczenie pracy rolników i ogrodników oraz na to, jak ważne są plony ich pracy, tak bardzo potrzebne w codziennym życiu. Na zakończenie życzył mieszkańcom Karwowa: „Niech św. Andrzej Bobola wstawia się za wami u Boga”.

Na zakończenie Mszy św. bp Henryk Wejman dokonał poświęcenia kapliczki św. Andrzeja Boboli, odmówił Litanię do św. Andrzeja Boboli oraz modlitwę za Ojczyznę. Następnie wierni oddali cześć relikwiom świętego Patrona Polski.

Po Mszy św. rozpoczęła się druga część uroczystości, a mianowicie doroczne dożynki mieszkańców Karwowa.

Wspominając Karwowo, należy wspomnieć o Domu Samotnej Matki, który działa w tej miejscowości od 1981 r. Prowadzą go siostry ze Zgromadzenia Samarytanek Krzyża Chrystusowego. Dom dla Matek z Małoletnimi Dziećmi i Kobiet w Ciąży, bo tak brzmi oficjalna nazwa tej placówki, zapewnia całodobowy, okresowy pobyt matkom z małoletnimi dziećmi i kobietom w ciąży, znajdującym się w sytuacji kryzysowej, pozbawionym materialnych środków do życia, bezdomnym, znajdującym się w sytuacji przemocy domowej. Dom zapewnia schronienie dla 18 kobiet z dziećmi.