Takiego zakończenia okresu bożonarodzeniowego jeszcze nie mieliśmy – cieszył się ks. prob. Wojciech Pelczarski, który jest przyjacielem i nieformalnym kapelanem szkoły. Skrzypce tak pięknie brzmią i jak żaden inny instrument pasują do szopki, którą żegnamy. Młodzi muzycy gościli w tej parafii nie pierwszy raz. W czerwcu dali tu koncert na zakończenie roku szkolnego.
– Szkoła Suzuki różni się od innych szkół muzycznych – wyjaśnia Maria Magdalena Rogowska, nauczycielka gry na skrzypcach i właścicielka szkoły. – Przede wszystkim podejściem do ucznia. Uczymy według metody japońskiego skrzypka i pedagoga dr. Shinichi Suzuki, który uważał, że każde dziecko może nauczyć się gry na skrzypcach, tak jak potrafi opanować ojczystą mowę. Stąd wzięła się nazwa tej metody – Metoda Języka Ojczystego. Podstawowym jej założeniem jest, że u każdego dziecka, jeśli otoczone zostanie przyjaznym środowiskiem, talent można zbudować niezależnie od wieku. Oczywiście im wcześniej, tym lepiej. Dlatego też w naszej szkole grają na skrzypcach nawet kilkulatki, które nie umieją jeszcze czytać i pisać. – Małe dzieci, nie znając jeszcze nut, już grają – opowiada jedna z mam. – To jest bardzo motywujące.
Dr Suzuki wymyślił metodę i opracował metodycznie literaturę muzyczną, układając ją według stopnia trudności. Z czasem nowa metoda nauki gry na skrzypcach została zaadaptowana do nauki gry na innych instrumentach.
W szkole w Częstochowie uczymy grać na skrzypcach, wiolonczeli i na fortepianie. Mamy ok. 50 uczniów. W koncercie w parafii św. Faustyny zagrała tylko część uczniów klasy skrzypiec z towarzyszeniem fortepianu i wiolonczeli. Najmłodszy chłopiec Antoś, który w tej chwili ma 3 lata, zaczął naukę w październiku. W koncercie wystąpił ze swoją mamą. – Zaangażowanie rodziców jest niezbędne – wyjaśnia Maria Magdalena Rogowska. – To jest bardzo rodzinna metoda nauczania.
Przez pierwszy miesiąc uczymy rodziców technicznej obsługi instrumentu oraz jakie metody stosować, aby zachęcić dziecko do nauki. Jeśli ktoś z rodziców chce się sam uczyć, nie ma żadnych przeszkód. Szkoła oferuje też wypożyczenie instrumentów dla swoich uczniów. W trakcie nauki instrumenty dostosowujemy do wymiarów dziecka, tak jak np. buty.
Edukacja gry na instrumencie nie jest celem samym w sobie – zaznacza nauczycielka. – Ma ona służyć harmonijnemu rozwojowi młodego człowieka, uwrażliwieniu na sztukę i piękno. Dzieci uczą się też samodyscypliny. – W metodzie Suzuki nie stosujemy ani napominania, ani piętnowania dziecka – wyjaśnia Maria Magdalena Rogowska. – Mamy inne sposoby, żeby zbudować u dziecka wewnętrzną dyscyplinę. Nauka gry na instrumencie rozwija w dziecku m.in. pamięć, koncentrację, uwagę słuchową i koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową.
Więcej o Metodzie Suzuki i o częstochowskiej szkole na stronie internetowej: www.skrzypki.com .
Kiedy do melomanów nieskoncentrowanych na jednym gatunku muzyki dociera informacja, że niebawem Polskę odwiedzi artysta, którego nazwisko jest jednym z najbardziej pożądanych przez organizatorów koncertów i festiwali, to można mówić o wielkim szczęściu. Co zatem mają czynić melomani, gdy taka informacja płynie na fali wspaniałego albumu, który staje się forpocztą czekających nas niebawem emocji? Chyba można mówić o szczęściu do kwadratu, bo Brad Mehldau, chyba najwybitniejszy obecnie obok Vijaya Iyera intelektualista jazzowego fortepianu, zagra w Warszawie 7 lipca br. w ramach popularnego festiwalu Warsaw Summer Jazz Days. Tajemnicą poliszynela jest również to, że organizatorzy zabiegają o jego koncert we Wrocławiu, gdzie ma w listopadzie zagrać z orkiestrą swoją nową kompozycję. Z tym większą radością informujemy, że „Niedziela” dotarła do nowej płyty artysty, zatytułowanej „Seymour Reads the Constitution!”, i dzielimy się entuzjastyczną opinią na jej temat. Album ma właśnie swoją oficjalną premierę i zapewne będzie wielkim zaskoczeniem dla tych, którzy zachwycili się niedawnymi eksperymentami Brada Mehldau z muzyką Jana Sebastiana Bacha i idącymi w ślad za nimi własnymi miniaturami inspirowanymi dziełem lipskiego kantora. O ile „After Bach” to krążek solowy, o tyle „Seymour...” to popis na klasyczne jazzowe combo – czyli trio: fortepian (Mehldau), kontrabas (Larry Grenadier) i perkusję (Jeff Ballard). Krytyk „Chicago Tribune” bardzo precyzyjnie określił ten styl grania, pisząc o albumie słowami: „Trzech instrumentalistów, których łączy wspólna estetyka, a jej gesty wyrażane są delikatnie i z niezwykłą subtelnością, co czyni muzykę tak przejrzystą, że słuchacze mogą rozkoszować się szczegółami faktury i brzmienia”. Osiem kompozycji, w tym zarówno autorskie lidera („Spiral”, „Ten Tune” i tytułowa albumu), jazzowe standardy, ale i zapożyczenia z muzyki pop („Great Day” Paula McCartneya i „Beatrice” Sama Riversa) – to wszystko u Mehldau osiąga nieczęsto spotykane w jazzie nasycenie przy jednoczesnym stronieniu od natłoku nut. Mnie najbardziej zachwyca łatwość, z jaką lider przekracza granice między stylistykami. U Mehldau nie czuje się szwów między jazzem a muzyką klasyczną – współczesną, a ten stylistyczny ścieg jest niezauważalny, choć artysta balansuje jak linoskoczek między nutami i emocjami. Amerykanin należy do tego ekskluzywnego grona jazzmanów, którzy nie muszą ogłaszać z każdą płytą kolejnej jazzowej rewolucji tylko po to, aby skupić na sobie uwagę melomanów. On buduje swoją pozycję kreatywnością i solidnością. Bo taka jest – że odwołam się do słowa zawartego w tytule albumu – jego muzyczna konstytucja. Stąd już zaczynam oddzierać kartki kalendarza, które dzielą nas od jego warszawskiego występu. Fakt, że przywozi do nas właśnie trio, z którym zarejestrował ten album, tylko podnosi mi ciśnienie. Reasumując – znakomity album genialnego pianisty.
Dyspensa od obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych
2025-12-17 10:05
ks. Wojciech Kania
Diecezja Sandomierska
Dyspensa na piątek 26 grudnia
Ordynariusz diecezji sandomierskiej bp Krzysztof Nitkiewicz ogłosił dyspensę od obowiązku zachowania piątkowej wstrzemięźliwości od spożywania mięsa 26 grudnia, kiedy przypada święto św. Szczepana, pierwszego męczennika.
Spotkanie z bp. Maciejem Małygą w Stacji Dialog na Dworcu PKP we Wrocławiu
Raz w miesiącu w Stacji Dialog na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu odbywają się rozmowy z bp. Maciejem Małygą. Na spotkaniu można zapytać o wszystko i porozmawiać o wszystkim, co nas nurtuje.
Ostatnie spotkanie „Kościół w sieci: scrolluję, wierzę, myślę” poświęcone było wierze w czasach TikToka i Al. Z uczestnikami spotkania rozmawiali bp Maciej Małyga i dr hab. inż. Adam Polak z Politechniki Wrocławskiej. Spotkanie moderował Szczepan Bartoszko z EWTN.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
