Reklama

Niedziela Wrocławska

ABC miłości

Szczytem modlitwy jest błogosławienie Boga

Niedziela wrocławska 17/2018, str. VIII

[ TEMATY ]

ABC miłości

Kamil Szyszka

Ks. Stanisław Orzechowski

Ks. Stanisław Orzechowski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pamiętasz, Pawełku, jak niedawno bardzo się źle zachowałeś, bo rzuciłeś ze złością szklankę mleka o ziemię?

On strzyże oczami. Czy to znowu sąd boski się zaczyna? Ale mruknął, że tak.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– A pamiętasz, dlaczegoś kary wtedy nie dostał?

– Tak.

– Dlaczego? Powiedz.

– Bo Piotruś chciał dostać karę za mnie.

Rzeczywiście, tak się stało, kiedy ona złapała pasa, bo należało się Pawłowi wlać tam, gdzie się zrastają krzyże z nogami za to, co zrobił. Ale się kochali bracia. I Piotr powiada: Mama, on taki mały, to ty lepiej mnie uderz, a jego już nie. I tu matce pasek wyleciał z ręki.

To jest oczywiście nieprawda, gdy śpiewamy w pieśni „Serdeczna Matko” w trzeciej zwrotce: „Lecz kiedy Ojciec rozgniewany siecze, szczęśliwy, kto się do Matki uciecze”. Polska przesada i herezja! Obwieszczam: nie wolno śpiewać tej zwrotki! Bo to wyglądałoby tak, jakby Ona była lepsza od Ojca. To, co Maryja ma z miłosierdzia, to ma z Jego miłosierdzia a nie, że jest miłosierniejsza od Ojca. (Ale to tylko w główkach Polaków mogło być coś takiego. Polacy to są poeci). Więc jest to nieprawda. A co jest prawdą? Że ten najstarszy Brat Pierworodny, który ma na imię Jezus, kiedyśmy mieli oberwać, pozwolił się ukrzyżować i powiedział: „Niech ja oberwę za nich, ale oni nie, bo oni nie wiedzą, co czynią” (zob. Łk 23, 34). No i co? I Ojcu pasek wyleciał z ręki. Ale to dzięki Jego miłości. Po to Mu było potrzebne ciało, czyli człowieczeństwo. Koniec katechezy. Myślę, że należą się oklaski Jezusowi za to, co z powodu człowieczeństwa zrobił dla nas i nieustannie robi. Bo to nie jest coś, co było, ale to, co ciągle trwa!

Jestem na etapie odkrycia szczytu modlitwy chrześcijańskiej. Dawniej myślałem, że jest to uwielbienie i wychwalanie miłosierdzia Bożego. Święta mi odkryły, że szczytem modlitwy jest błogosławienie Boga. To jest tak, jakbyś życzył przyjacielowi. W pewnym sensie możemy powiedzieć o Bogu, że jest naszym przyjacielem. Więc błogosławić Boga i Bogu, to znaczy życzyć Jemu, mojemu Przyjacielowi, żeby się spełniły w tym roku Jego zamiary nad światem, które są pełne miłosierdzia. Błogosławić Bogu to życzyć Mu, żeby się te zamiary spełniły w naszej Ojczyźnie, w Kościele, który jest w Polsce. Błogosławić Boga i Bogu to znaczy: niech się spełnią Jego zamiary w naszej wspólnocie. I wreszcie błogosławić Boga i Bogu, to znaczy: niech się spełnią, Panie Boże, Twoje zamiary w moim życiu. To jest szczyt modlitwy.

Rozważania ks. Stanisława Orzechowskiego, duszpasterza akademickiego, głównego przewodnika Pieszej Pielgrzymki Wrocławskiej na Jasną Górę

2018-05-22 12:27

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Spowiedź łączy nas z Bogiem

Niedziela wrocławska 16/2018, str. VIII

[ TEMATY ]

ABC miłości

Kamil Szyszka

Ks. Stanisław Orzechowski

Ks. Stanisław Orzechowski
Zawsze miałem kłopoty z apetytem i do dzisiaj muszę odchodzić od stołu głodny. Kiedyś, czekając na religię z proboszczem (wtedy jeszcze w salkach katechetycznych, nie w szkole), byłem głodny, więc zżarłem wszystkie śniadania: pierwsze i drugie. Do domu miałem 3,5 kilometra, a przy kościele był sad proboszcza. Jak największe kuszenie przy furcie stała zaszczepiona wiśnio-czereśnia, a jej soczyste, mięsiste jagody zwisały nad głową. Pokusa była nie na moje siły. Trudno, nie opanowałem się i zżarłem sporo tych wiśni. Proboszcz był jedynym duchownym w parafii, więc czekała mnie teraz spowiedź u niego. Oczywiście, wśród wszystkich grzechów na właściwym (siódmym) miejscu postawiłem: – Kradłem księdzu wiśnie. Czekam, co będzie, czy jakiś łomot? A proboszcz na to: – Co dalej? Mów. Coś tam jeszcze powiedziałem, dostałem rozgrzeszenie, nawet nie ciężką pokutę. Gdy już zostałem klerykiem, powiedziałem do proboszcza: – Czemu ksiądz tak łagodnie zareagował w konfesjonale? A on mówi: – No cóż, jak byłeś głupi? Mogłeś mnie poprosić o te wiśnie, to bym ci dał jeszcze w koszyczku dla rodziców.
CZYTAJ DALEJ

Święty Mikołaj - „patron daru człowieka dla człowieka”

Niedziela łowicka 49/2004

[ TEMATY ]

święty

WD

Obraz św. Mikołaja w ołtarzu głównym

Obraz św. Mikołaja w ołtarzu głównym

6 grudnia cały Kościół wspomina św. Mikołaja - biskupa. Dla większości z nas był to pierwszy święty, z którym zawarliśmy bliższą znajomość. Od wczesnego dzieciństwa darzyliśmy go wielką sympatią, bo przecież przynosił nam prezenty. Tak naprawdę zupełnie go wtedy jeszcze nie znaliśmy. A czy dziś wiemy, kim był Święty Mikołaj? Być może trochę usprawiedliwia nas fakt, że zachowało się niewiele pewnych informacji na jego temat.

Około roku 270 w Licji, w miejscowości Patras, żyło zamożne chrześcijańskie małżeństwo, które bardzo cierpiało z powodu braku potomka. Oboje małżonkowie prosili w modlitwach Boga o tę łaskę i zostali wysłuchani. Święty Mikołaj okazał się wielkim dobroczyńcą ludzi i człowiekiem głębokiej wiary, gorliwie wypełniającym powinności wobec Boga. Rodzice osierocili Mikołaja, gdy był jeszcze młodzieńcem. Zmarli podczas zarazy, zostawiając synowi pokaźny majątek. Mikołaj mógł więc do końca swoich dni wieść dostatnie, beztroskie życie. Wrażliwy na ludzką biedę, chciał dzielić się bogactwem z osobami cierpiącymi niedostatek. Za swoją hojność nie oczekiwał podziękowań, nie pragnął rozgłosu. Przeciwnie, starał się, aby jego miłosierne uczynki pozostawały otoczone tajemnicą. Często po kryjomu podrzucał biednym rodzinom podarki i cieszył się, patrząc na radość obdarowywanych ludzi. Mikołaj chciał jeszcze bardziej zbliżyć się do Boga. Doszedł do wniosku, że najlepiej służyć Mu będzie za klasztornym murem. Po pielgrzymce do Ziemi Świętej dołączył do zakonników w Patras. Wkrótce wewnętrzny głos nakazał mu wrócić między ludzi. Opuścił klasztor i swe rodzinne strony, by trafić do dużego miasta licyjskiego - Myry.
CZYTAJ DALEJ

We Wrocławiu rusza 40. Międzynarodowy Festiwal Filmów „Maksymiliany”

2025-12-06 19:57

Materiał prasowy

Dziś, 6 grudnia, stolica Dolnego Śląska staje się centrum kina inspirowanego wartościami ogólnoludzkimi. Rozpoczyna się 40. edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmów „Maksymiliany”. W programie znalazły się darmowe pokazy produkcji z całego świata, spotkania z twórcami oraz edycja online dla widzów z całej Polski.

Tegoroczna edycja festiwalu to szczególny moment w historii wydarzenia. „Maksymiliany” obchodzą 40-lecie istnienia – ich korzenie sięgają 1985 roku i działalności Ojców Franciszkanów z Niepokalanowa. Od 2016 roku festiwal na stałe zagościł we Wrocławiu, promując ambitne kino pod wymownym hasłem:
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję