Ojczyzna igrzysk olimpijskich to grecka Olimpia, zachodnia część Peloponezu, niemal przesiąkniętego antycznym klimatem. To najdalej na południe wysunięta część Półwyspu Bałkańskiego. Co warto zobaczyć w tym rejonie, a także w samej Grecji?

Pierwsze igrzyska

Te udokumentowane odbyły się w 776 r. przed Chr. Na czas rozgrywek sportowych wstrzymywano wojny i ogłaszano „pokój boży”. Zawieszano wykonywanie kary śmierci i tok procesów sądowych. Okres ten trwał 2 miesiące, a składało się na niego 5 dni igrzysk – pozostałe były przeznaczone na podróż zawodników i widzów do Olimpii i z powrotem do domu. Zawody odbywały się w sześciu konkurencjach: biegi, rzut dyskiem i oszczepem, skok w dal, zapasy, boks, wyścigi konne i zaprzęgów.

Przed rozpoczęciem igrzysk uczestnicy przed posągiem Zeusa składali przysięgę uczciwości podczas zawodów i obietnicę wytężonej pracy w ciągu 10 miesięcy poprzedzających igrzyska. Na udział w rozgrywkach mogli więc sobie pozwolić jedynie ci najbogatsi. Początkowo mogli w nich uczestniczyć tylko wolni Grecy, mężczyźni, i tylko mężczyźni mogli je oglądać. Powód? Zawodnicy występowali ponoć... nago. Nagrodą dla zwycięzcy – olimpionika był laur olimpijski, czyli wieniec z wawrzynu (nagrody materialne pojawiły się z czasem), a w jego mieście stawiano upamiętniające go pomniki i pisano wiersze.

Olimpia

W starożytności było to jedno z najważniejszych greckich miast i ośrodek kultu Zeusa – najważniejszego boga Greków. Do jego siedziby – Olimpu nawiązuje też nazwa miasta. Olimpia zamieszkana była w latach 2800 – 1100 przed Chr. Czczono tu też Herę i Gaję. Co dziś można tu zobaczyć? Stanowisko archeologiczne, a także muzea Historii Starożytnych Igrzysk Olimpijskich i Archeologiczne. Wśród pozostałości starożytnych budowli są świątynie ku czci Zeusa i Hery, Palestra (szkoła zapaśnicza), zrekonstruowany stadion, warsztat, w którym Fidiasz tworzył posągi Zeusa, łaźnie czy skarbce.

Przy okazji igrzysk olimpijskich najistotniejsza sprawa: to tutaj za pomocą promieni słonecznych jest zapalany ogień, który później jest przenoszony w sztafecie do miejsca nowożytnych igrzysk. Tradycja początkiem sięga 1936 r.

Korynt

Mitologia podaje, że jego władcą był Syzyf, za gadulstwo skazany ostatecznie na nieustanne wtaczanie na górę kamienia. Miał się tu wychowywać Edyp, czczono tu też Afrodytę. Na początku naszej ery trzykrotnie miejsce to odwiedzał św. Paweł Apostoł, który do Koryntian wystosował dwa listy. Z jednego z nich pochodzi słynny Hymn o miłości. Dziś Korynt to niewielkie portowe miasto z ruinami oddalonymi kilka kilometrów od centrum. Wśród nich najcenniejszym zabytkiem jest świątynia Apollina, można też zwiedzić dzielnicę garncarzy czy amfiteatr z trybuną, z której przemawiał Apostoł Narodów.

Sparta

Jej początki to XII-XI wiek przed Chr. Tu toczyło się życie polityczne i wojskowe Spartan. To właśnie od tego miejsca pochodzi pojęcie spartańskiego wychowania – surowego, które miało przygotować do życia w trudnym, górzystym terenie; tu dzieci były własnością państwa, a o ich losie decydowała rada starszych. Dziś znajdziemy w tym mieście ruiny antycznych świątyń, pozostałości domów z czasów rzymskich i grób Leonidasa – króla Sparty.

Ateny

Na koniec poza Peloponezem – stolica Grecji, w starożytności państwo-miasto. Tu starożytność przeplata się ze współczesnością. Miłośnik właściwie każdej dziedziny – sztuki, nauki, filozofii czy sportu – znajdzie tu coś dla siebie. W tym jednym z najstarszych miast świata są słynne Akropol ze starożytnymi świątyniami, Agora – gdzie toczyło się społeczne życie Aten, czy Areopag poświęcony Aresowi, bogowi wojny. To właśnie z tego miejsca św. Paweł wygłosił słynne kazanie, zamieszczone w Dziejach Apostolskich (17, 16n.). Nie można też przeoczyć Stadionu Panateńskiego, na którym w 1896 r. odbyły się pierwsze nowożytne igrzyska olimpijskie.

Ciekawostka

Igrzyska olimpijskie – międzynarodowe rozgrywki sportowe, które odbywają się co cztery lata (co 2. rok zimą i co 2. rok latem).

„Olimpiada” – ze starożytnej greki oznacza 4-letni okres między kolejnymi igrzyskami olimpijskimi.