23 listopada przybyło do sanktuarium ponad 200 osób z Tarnowa i Nowego Sącza. W pielgrzymce uczestniczyli pracownicy radia ich rodziny, słuchacze i członkowie Klubu Dobrze Nastawionych. Dyrektor rozgłośni ks. Piotr Adamczyk przypomniał, że historia rozgłośni zaczęła się 1993 r. Ówczesny ordynariusz diecezji bp Józef Życiński wraz z pierwszym dyrektorem ks. Ryszardem Piaseckim powołali do życia rozgłośnię radiową. Dziś radio ma dwa pasma w diecezji tarnowskiej RDN Małopolska i Nowy Sącz.
Dyrektor ks. Piotr Adamczyk przypomniał słowa założyciela radia śp. biskupa Życińskiego: „Najpiękniejszą formą ewangelizacji jest dialog świata, który zna Jezusa ze światem, który Go nie zna”.
- Przyjeżdżamy dziękować, pamiętamy o tych, którzy tworzyli rozgłośnię diecezji tarnowskiej, modlimy się za ludzi, którzy pracowali przez te lata w radiu kontynuujemy to, co kiedyś zaczynali nasi poprzednicy - mówi ks. dyrektor.
Hasłem pielgrzymowania były słowa: „Nie nam, ale Twojemu imieniu daj chwałę”.
Anna Przewoźnik/Niedziela
Reklama
Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia dziękczynna sprawowana w Kaplicy Matki Bożej pod przewodnictwem bp Leszka Leszkiewicza z diecezji tarnowskiej. W homilii Biskup przypominał: „Polska czeka na ludzi, którzy zachwycą się Jezusem, Ewangelią. To właśnie ci, którzy zachwycą się Ewangelią są duszą naszej Ojczyzny i mogą wlać jak najwięcej dobra w świat”.
Biskup Leszkiewicz zwrócił się bezpośrednio do pracowników radia: - Przed wami wielkie zadanie odnaleźć się w tej rzeczywistości, często pogmatwanej jako stacja radiowa katolicka, która będzie niosła dobrą nowinę do wszystkich. Te 25 lat to taki czas, który napełnia nas radością. Dziękujmy Bogu za dobro, które powstało dzięki tej rozgłośni, za ludzi, którzy tworzyli i tworzą radio RDN Małopolska i Nowy Sącz i prośmy, by każdy z nas miał serce otwarte dla Jezusa, byśmy się zachwycali Jezusową Ewangelią i jednocześnie byśmy naszą misję wypełniali jak najlepiej.
Dla radiowców pielgrzymka to szczególny czas. – Jest podziękowaniem za radio, za 25 lat działalności mówi Edyta Majocha, ale przede wszystkim zawierzamy się Matce Bożej, by nas prowadziła w prawdzie.
Dla Agnieszki Kozioł to niesamowite doświadczenie wspólnoty radiowej: -Podczas pracy jesteśmy zabiegani, a tu jest taki moment zatrzymania się, to dla mnie wyjątkowe miejsce, bo przyjeżdżając tutaj można się wyciszyć i zatrzymać.
Pielgrzymkę zakończyła modlitwa i zawierzenie podczas Apelu Jasnogórskiego.
Jubileuszowe świętowanie, które rozpoczęło się od Jasnej Góry rozciągnięte będzie w czasie. Na rocznicowe wydarzenia będą składać się m.in. spotkania religijne, kulturalne. W przyszłym roku 5 stycznia na katedralnym wzgórzu w Tarnowie odbędzie się gala z koncertem kolęd zespołu Golec uOrkiestra, 6 stycznia biskup tarnowski Andrzej Jeż odprawi w katedrze Mszę św. w intencji RDN.
Jaka jest granica między bardzo ostrą krytyką, a publicznym zarzucaniem popełnienia przestępstwa bez wskazania jakichkolwiek dowodów? – pyta w oświadczeniu przewodniczący KRRiT Jan Dworak. W ten sposób odnosi się do stwierdzeń o. Tadeusza Rydzyka, że nowe postępowanie konkursowe KRRiT na kolejne koncesje na multipleksie pierwszym jest "ustawione".
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
O godz. 3 w nocy w Centralnym Szpitalu Wojskowym w Pradze zmarł kard. Dominik Duka OP. Jako prowincjał dominikanów, biskup Hradec Králové i w końcu Prymas Czech odegrał kluczową rolę w czeskim Kościele na przełomie tysiącleci. Był też jednym z najwybitniejszych katolickich intelektualistów w Czechach. W więzieniu zaprzyjaźnił się z Václavem Havlem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
