Niewiele architektonicznych skarbów tej klasy, co pobenedyktyński kościół w Jeżowie, posiada nasza archidiecezja. Jeżów, który istniał już w XII wieku, stanowił przeorat, będący filią klasztoru w Lubiniu, który z kolei był związany z klasztorem w Liège. Zakładanie klasztorów było metodą ewangelizacji nowych terenów. Benedyktyni prawdopodobnie przybyli do Jeżowa po 1108 r. i objęli pracę duszpasterską przy kaplicy książęcej, a później przy kościele klasztornym i parafialnym. W końcu XIII wieku Jeżów był dość dużą osadą. W 1272 r. książę łęczycki Bolesław nadał osadzie prawa miejskie, a rok później arcybiskup gnieźnieński Marcin II ustanowił tu parafię, oddając ją pod zarząd Ojców Benedyktynów. Jej patronem został św. Andrzej Apostoł. Wokół klasztoru rozwinęło się miasto, kwitnął handel. Przy klasztorze funkcjonowała szkoła parafialna, przybywali goście duchowni i świeccy, odbywały się zjazdy. Prepozyt, mianowany przez arcybiskupa gnieźnieńskiego, ze względu na duży obszar parafii, miał do pomocy 4 zakonników. W 1462 r., po śmierci Władysława II, Jeżów wraz z ziemią rawską został włączony do Korony.
Klasztor w okresie swej świetności gościł królów. 4 czerwca 1513 r. krótko przebywał w nim Zygmunt I Stary, a 10 maja 1552 r. zaszczycił go swoją obecnością Zygmunt August. Niestety, Jeżów został zniszczony w czasie wojen w II połowie XVII i I połowie XVIII wieku. Po I rozbiorze Polski, granica pruska oddzieliła klasztor w Jeżowie od macierzystego klasztoru w Lubiniu. 17 kwietnia 1819 r. klasztor został zlikwidowany przez władze zaborcze. W 1870 r. Jeżów utracił prawa miejskie. W 1824 r. parafia została przyłączona do dekanatu brzezińskiego archidiecezji warszawskiej. Budowę nowego, monumentalnego kościoła podjął w latach 1907-14 ks. kan. Bolesław Raźmo. Patronem oddanej do użytku i poświęconej w lipcu 1914 r. świątyni został św. Józef Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny. 10 grudnia 1920 r. powołano diecezję łódzką, w skład której wszedł dekanat brzeziński wraz z parafią Jeżów.
Obecnie kościół parafialny św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny oraz pobenedyktyński kościół św. Andrzeja Apostoła są przedmiotem wielkiej troski wiernych oraz proboszcza ks. kan. Tadeusza Głąba. W stosunkowo krótkim czasie Ksiądz Proboszcz okazał wielkie talenty organizacyjne i gospodarcze. W obiektach kościelnych dokonano wielu renowacji, naprawiono dachy, otynkowano i pomalowano ściany. Przeprowadzono prace modernizacyjne w domu parafialnym oraz wokół kościoła. Aby ożywić pamięć o benedyktyńskiej przeszłości, także w kościele św. Andrzeja sprawowana jest liturgia; zostały wykonane nowe ławki, przeprowadzono renowację konfesjonałów i obrazów. 30 listopada, w dzień patrona parafii, kapłani z dekanatu brzezińskiego, pod przewodnictwem dziekana ks. kan. Bogumiła Walczaka, oraz wierni wzięli udział w uroczystej liturgii, której przewodniczył ks. Robert Kaczmarek, były wikariusz w Jeżowie. Przed frontonem kościoła został ufundowany wspaniały pomnik Papieża Jana Pawła II.