Zaangażować świeckich w życie Kościoła

„…wierni świeccy mogą wypełniać we wspólnocie przewidziane przez prawo urzędy i posługi. Wśród nich szczególne miejsce zajmują posługa lektoratu i akolitatu. Papież Paweł VI zalecił, aby do tych posług powoływano świeckich mężczyzn, żyjących w świecie, a nie tylko kandydatów do sakramentu święceń” (Instrukcja Episkopatu Polski w sprawie udzielania posługi lektora i akolity świeckim mężczyznom). Wychodząc naprzeciw tym zaleceniom, w diecezji legnickiej od marca 2011 roku zostanie zainaugurowana Szkoła dla stałych lektorów i akolitów. Kandydatem do tej posługi może być mężczyzna, który ukończył 25 rok życia. Zatem szkołę może rozpocząć już osoba w wieku 22 lat, gdyż będzie trwać ona trzy lata. Ten czas może wydawać się długi, ale chcemy dobrze przygotować kandydatów do tej posługi, zarówno w sensie duchowym, jak i teologicznym.

Po co stali lektorzy i akolici?

Wielu osobom ciśnie się na usta takie właśnie pytanie. Przecież w prawie wszystkich naszych parafiach są lektorzy i nadzwyczajni szafarze Komunii św. Po co zatem tworzyć nowe struktury? Jaka jest różnica między ministrantem - lektorem, a lektorem stałym? W naszych parafiach mamy ministrantów, którzy przeszli kursy lektorskie i zostali pobłogosławieni do czytania Słowa Bożego podczas liturgii. Oni jednak pełnią tylko funkcję lektora. Czytania mszalne w wielu parafiach wykonują też przygotowane do tego dziewczęta. Wszyscy oni nie pełnią jednak posługi. „Należy odróżnić praktykę błogosławienia młodych chłopców do czytania słowa Bożego od posługi lektora. Nie otrzymują oni posługi lektoratu, lecz błogosławieństwo do spełnienia funkcji czytania słowa Bożego podczas liturgii” (IEP). Do tej pory posługę lektoratu otrzymywali klerycy seminarium duchownego. Jest to jeden z etapów przygotowania do sakramentu święceń. „Lektor jest ustanowiony do wykonywania czytań z Pisma Świętego, z wyjątkiem Ewangelii. Może on podawać intencje modlitwy powszechnej, a gdy nie ma psałterzysty, może również wykonać psalm między czytaniami”. Może on także „kierować uczestnictwem wiernych”, podając potrzebne wyjaśnienia i zachęty lub przygotowując komentarze do odczytania przez innych usługujących” (IEP). To tej posługi można również powołać świeckich mężczyzn, którzy zostaną do tego odpowiednio przygotowani. Instrukcja mówi, że „Istnieje możliwość ustanawiania lektorami i akolitami mężczyzn, którzy nie zamierzają przyjmować święceń. Dla tych ludzi lektorat i akolitat stają się formą realizacji życiowego powołania w Kościele”. Czym zajmuje się akolita? To również wyjaśnia i precyzuje omawiana Instrukcja. „Akolita natomiast „usługuje przy ołtarzu oraz pomaga kapłanowi i diakonowi. Przede wszystkim ma przygotowywać ołtarz i naczynia liturgiczne oraz w razie potrzeby rozdawać wiernym Eucharystię, której jest szafarzem nadzwyczajnym”. W przypadkach szczególnych może także wystawiać Najświętszy Sakrament do adoracji bez udzielania błogosławieństwa. Gdy nie ma kapłana lub diakona, lektor i akolita może prowadzić Wigilię przy zmarłym i przy pogrzebie stacje w domu zmarłego i na cmentarzu”.

Kto może zostać stałym lektorem lub akolitą?

O wieku kandydatów już wspomniałem. Skąd mogą wywodzić się kandydaci? Najlepszymi środowiskami są oczywiście grupy służby liturgicznej. Zazwyczaj tak jest, że ministrantem czy lektorem jest się do matury, czasem jeszcze podczas studiów. Wielu chłopców później nie odnajduje się już w takiej służbie. Z czasem podejmują pracę, zakładają rodziny. Ale pozostaje jakaś tęsknota za służbą przy ołtarzu. Właśnie do takich „byłych” lektorów i ministrantów chcemy dotrzeć i zachęcić do podjęcia posługi stałego lektora czy akolity. Chcemy im pokazać, że jest przewidziana dla nich specjalna formacja i specjalna posługa. Trzeba też podkreślić, że ta nowa posługa nie ogranicza się tylko do czytania Słowa Bożego. Jak mówi instrukcja: „Lektor przygotowuje wiernych do godnego przyjęcia sakramentów. Może - jeżeli zajdzie taka potrzeba - przygotowywać innych wiernych do czytania Pisma świętego podczas czynności liturgicznych, czasowo do tej funkcji wyznaczonych. Aby owocniej i doskonalej mógł wypełniać te funkcje, powinien ustawicznie rozważać Pismo Święte”. A więc ma się stać pomocnikiem duszpasterzy w parafii, takim liderem. Oczywiście sam musi dawać innym dobry przykład, a więc sam ma żyć Słowem Bożym. Natomiast, jeżeli chodzi o stałego akolitę, Instrukcja mówi, że „… Akolita, przeznaczony w sposób szczególny do służby ołtarza, powinien się zapoznać z tym wszystkim, co jest związane z publicznym kultem Bożym, starać się wniknąć w wewnętrzne i duchowe jego znaczenie tak, by cały ofiarowywał się codziennie Bogu i był dla wszystkich obecnych w świątyni przykładem powagi i szacunku, otaczając szczerą miłością mistyczne Ciało Chrystusa, czyli lud Boży, zwłaszcza zaś słabych i chorych”. „Jemu też przypada troska o przygotowanie tych, którzy posługują przy ołtarzu”. Zatem zakres działania stałego akolity jest szerszy niż nadzwyczajnego szafarza Komunii św. W szczególny sposób akolita ma włączać się w ożywienie adoracji Najświętszego Sakramentu w parafii. Chcemy, żeby również jego posługa akolity wobec chorych nie ograniczała się tylko do zanoszenia Komunii św., ale by niósł tym ludziom nadzieję. Chcemy też, aby akolici włączali się w swoich wspólnotach w organizowanie wolontariatu. Żyjąc pośród ludzi, znając ich życie i problemy, łatwiej mu będzie dotrzeć do osób potrzebujących pomocy, taką pomoc zorganizować. Oczywiście wobec kandydatów do posługi lektora czy akolity mamy pewne wymagania, określone również przez Instrukcję. „Kandydaci do posług lektora i akolity powinni odznaczać się wzorowym życiem moralnym, apostolskim oddaniem, bezinteresownością, szczerą pobożnością i gorliwym życiem sakramentalnym, szczególnym umiłowaniem Pisma Świętego i Eucharystii. Winni cieszyć się dobrą opinią i być akceptowani przez wiernych parafii, do której należą i w której będą wypełniać powierzone im zadania. Muszą oni posiadać także odpowiednie przymioty intelektualne, stosowne wykształcenie, wyróżniać się solidnością w pracy oraz umiejętnością współpracy z innymi”.

Wszelkie informacje związane z posługą lektora i akolity będzie można uzyskać w swoich parafiach, u księży proboszczów lub w Wydziale Duszpasterskim Legnickiej Kurii Biskupiej.