Parafia uzyskała zgodę na wybudowanie tymczasowej wiaty w celu składowania materiałów budowlanych - 12 lipca 1990 r. Na podstawie tego zezwolenia 10 października 1990 r. rozpoczęto budowę kościoła, którą zakończono w roku 1996. Autorem projektu był architekt Roman Jałocha. Kościół został konsekrowany 7 marca 1996 r. przez abp. Władysława Ziółka. Świątynia jest położona przy ul. Piekarskiej 1/3. Obecny proboszcz parafii, ks. kan. Andrzej Miłosz, rozpoczął sprawowanie swojej funkcji w święto Przemienienia Pańskiego - 6 sierpnia 2008 r. Pierwszym przedsięwzięciem, które postanowił zrealizować, był generalny remont plebanii.

Nowy proboszcz - nowe dzieła

We wszystkich pomieszczeniach budynku usunięto wykładzinę pokrywającą betonową posadzkę i położono funkcjonalne panele podłogowe, co znacznie poprawiło estetykę pokojów i warunki życia. Następnie całą plebanię wymalowano oraz przeprowadzono konieczne prace na zewnątrz budynku, przy wejściach prowadzących do mieszkań księży. Wyposażono również kuchnię, która służy do spożywania posiłków po niedzielnych Mszach św. oraz w czasie skupień kapłańskich i misji. Znajduje się w niej bufet, zmywarka, lodówka, kuchenka. W sąsiednim pomieszczeniu ustawiono szafę, w której przechowywane są komunikanty, księgi parafialne, aneksy oraz inne dokumenty. W plebanii zmodernizowano także centralne ogrzewanie i hydraulikę. Usprawniono funkcjonowanie telefonicznej informacji o pracy parafii.
Gdy ukończono remont plebanii i wokół niej, rozpoczęto prace w świątyni parafialnej, która przede wszystkim wymagała wymiany oświetlenia. Nowe źródła światła zaprojektował ks. prof. Tadeusz Furdyna, znany w Polsce i za granicą wybitny projektant wnętrz kościelnych. Wymieniono również oświetlenie w zakrystii, kancelarii i na zapleczu kościoła. Ksiądz Profesor jest także autorem projektu kopuły na chrzcielnicę. Wszystkie nowe elementy oraz oświetlenie zostały pomyślane tak, aby stanowiły jednolitą całość. Prace przy chrzcielnicy i podstawie pod paschał oraz wejściach do plebanii wykonała firma kamieniarska z Chorzęcina.
W główny ołtarz świątyni wkomponowana jest płaskorzeźba przedstawiająca św. Marka Ewangelistę. Wnętrze prezbiterium ocieplają barwne witraże o tematyce eucharystycznej. W nawach bocznych znajdują się dwa ołtarze - Miłosierdzia Bożego oraz Matki Bożej Częstochowskiej. Na centralnej ścianie kościoła rozmieszczone zostały przejmujące w swoim wyrazie stacje Drogi Krzyżowej. Ksiądz Proboszcz planuje, aby w przyszłości wygląd prezbiterium harmonizował z ogólnym wystrojem świątyni. Na zewnątrz plebanii dokonano wycinki spróchniałych drzew, których gałęzie łamiące się przy silniejszym wietrze powodowały uszkodzenia dachu oraz zagrażały bezpieczeństwu przechodniów.
Prace remontowe mogą być prowadzone dzięki wsparciu parafian. Nie szczędzą oni modlitw, ofiar i sił. Mają nie tylko otwarte serca, ale także pracowite ręce. Wszyscy bowiem pragną, aby ich świątynia parafialna była miejscem pięknie przygotowanym do spotkań z Panem Bogiem. Obecnie w parafii pracują kapłani: ks. kan. Andrzej Miłosz - proboszcz oraz wikariusze - ks. Bogdan Heliński i ks. Witold Bojo.

Duszpasterstwo w parafii

Parafia św. Marka Ewangelisty jest wspólnotą żywą. Istnieją tu i prężnie działają koła Żywej Róży oraz Koło Przyjaciół Radia Maryja. Osoby tworzące wspomniane zespoły regularnie modlą się w różnych intencjach: za dusze w czyśćcu, Ojca Świętego, Księży Biskupów, o powołania kapłańskie. Młodych parafian skupia schola i grupy ministranckie. Do stałych nabożeństw należą odprawiane w każdym tygodniu: Adoracja Najświętszego Sakramentu (piątek), nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, nowenna do św. Marka i Koronka do Miłosierdzia Bożego. Liturgię Mszy św. wzbogaca grą na organach i pięknym śpiewem organista p. Feliks. O estetyczny wygląd świątyni i jej wystrój dba p. Teresa, która wkłada w wypełnianie swych obowiązków wiele serca. Uroczyste celebracje liturgiczne uświetnia asysta parafialna, której należą się słowa szczególnego uznania za wspaniałą postawę podczas ubiegłorocznego Nawiedzenia Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w parafii św. Marka. Była to postawa spontaniczna i ofiarna, by jak najgodniej przyjąć Matkę Bożą i Jej Syna.