Zacząłem pracować już na studiach. Mój promotor, który zawsze obdarzał mnie dużym zaufaniem, zapytał kiedyś, czy chciałbym podjąć z nim stałą współpracę. W pierwszej chwili podejrzewałem, że zaproponuje mi pisanie u niego pracy doktorskiej po zakończeniu studiów magisterskich. Okazało się jednak, że pełni on ważne funkcje także poza uczelnią i po prostu zatrudnił swoich najlepszych studentów w miejscu, w którym można użyć wiedzy nabytej na studiach, a nie jest to łatwe w przypadku studiów humanistycznych. Pozwoliło mi to nie myśleć na finiszu studiów o tym, czy będę miał co jeść, tylko zająć się poważnie pracą, którą pisałem. Jestem za to promotorowi bardzo wdzięczny, choć wiem, że przez moich kolegów ze studiów zostało to odebrane jako „załatwienie” pracy znajomemu. Dlatego też nie podam, jaki kierunek skończyłem, aby nikt mojego promotora nie ścigał.
Tomek, 27 lat

Nigdy nie myślałem o swoich studiach jako o sposobie na zdobycie zawodu. Wybrałem historię Kościoła, bo po prostu lubię historię. Dla mnie każda uczciwa praca, jaką podejmę, i za którą otrzymam godziwe wynagrodzenie, będzie mnie satysfakcjonowała. Ale mimo takiego podejścia, kończąc studia i tak się stresowałem. Aby móc pisać pracę magisterską nie mogłem, pracować, bo w godzinach pracy musiałem siedzieć w czytelni. Wakacje po obronie pracy faktycznie były dla mnie trudnym czasem, bo zamiast myśleć o wyjazdach w góry czy na koncerty, musiałem szukać nowej pracy. Zajęło mi to 2 miesiące.
Piotrek, 28 lat

Obroniłam się w końcu maja i nigdy nie miałam takiej depresji jak teraz. Mam wrażenie, że całe moje studia są na nic. Ukończyłam teologię i przez okres studiów słyszałam od władz uczelni, jakim my, studenci uczelni katolickiej, jesteśmy darem dla Kościoła i Polski. Teraz okazuje się, że mnie i moich znajomych ze studiów nikt nie chce zatrudnić. Jako katechetka w mojej rodzinnej miejscowości nie mam szans, bo jest tam już ustalone status quo. Wysłałam CV do wielu instytucji i wydawnictw katolickich i na większość z nich nawet nikt nie odpisał. Spotykam się z ciągłymi pytaniami o doświadczenienie i nie mogę nic odpowiedzieć, bo na studiach tylko się uczyłam. Nie wiem, jak to będzie, ale zapowiadają się najgorsze wakacje w moim życiu.
Anna, 25 lat

Obroniłam pracę poświęconą rodzinie i w wakacje myślę przede wszystkim o ślubie, który mnie czeka w sierpniu. W wolnym czasie będę rozglądała się za stałym zajęciem. Na razie szukam tylko tego, co nie wymaga wiązania się długą umową, bo jeszcze nie wiem, gdzie będziemy mieszkać po ślubie. Jestem dobrej myśli, jeśli chodzi o stałe zatrudnienie, bo wykonywałam różne zlecone prace przez ponad połowę studiów. Obiecałam sobie tylko jedno: chcę pracować w tej dziedzinie, którą studiowałam i chyba Pan Bóg mi błogosławi, bo mam wiele propozycji!
Karolina, 24 lata

Już na trzecim roku dziennikarstwa stwierdziłem, że studia czysto humanistyczne dla większości studentów muszą skończyć się zawodową tragedią. Dlatego rozpocząłem drugi kierunek. Mówiąc ogólnie - przyrodniczy. Dzięki temu już rok później dostrzeżono mnie podczas praktyk dziennikarskich, bo zaimponowałem szerszym horyzontem. Dostałem dzięki temu stałą pracę. Teraz, kiedy obroniłem jedną pracę magisterską, drugą mogę obronić już tylko dla sportu (śmiech), a w wakacje, za zaoszczędzone pieniądze, wyjeżdżamy z żoną na długie wczasy. Raz nad morze i raz w góry.
Kuba, 26 lat