W wigilię Wniebowzięcia NMP czcimy św. Maksymiliana Marię Kolbego, Najwierniejszego Rycerza Niepokalanej. Ten franciszkanin konwentualny, męczennik, święty Kościoła katolickiego, jest jedną z najpiękniejszych jego postaci. Nic w tym dziwnego, że Senat RP rok 2011 ogłosił Rokiem Maksymiliana M. Kolbego. Ten wybitny Polak, obywatel świata, dobrze rozpoznawalny za granicą, jest patronem naszych trudnych czasów, ludzi twórczych, przedsiębiorczych, energetyków, krwiodawców. Jest gigantem kultu maryjnego, który bezgranicznie i maksymalnie - stąd imię Maksymilian - oddał swe życie Niepokalanej. W 1982 r., a więc w roku ogłoszenia go świętym przez Jana Pawła II, w Polsce było już 61 kościołów i kaplic pod Jego wezwaniem, za granicą - 35. W tymże roku oleszycki proboszcz ks. Michał Goniak rozpoczął budowę kościoła filialnego w Zalesiu, wg projektu architekta inż. Józefa Olecha z Przemyśla. Prace pod kierunkiem miejscowego murarza, tynkarza, zbrojarza Stanisława Sabaja przebiegały sprawnie. W niedzielę, 22 czerwca 1986 r. bp Marian Jaworski odprawił w tym kościele Mszę św. i poświęcił świątynię, która otrzymała wezwanie św. Maksymiliana Kolbego. W kolejnych latach świątynia była doposażona i upiększana. W ołtarzu głównym, na tle metaloplastyki, zawisła figura Pana Jezusa na krzyżu, a pod nim ustawiono figurę Matki Bożej i św. Maksymiliana. Rzeźby te wykonał w drzewie lipowym znany krakowski rzeźbiarz prof. Jan Siek, kierownik pracowni rzeźby na wydziale konserwatorskim Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Dla parafialnego kościoła pw. Narodzenia NMP w Oleszycach inny profesor ASP w Krakowie Jerzy Skąpski zaprojektował witraże. Maryjna świątynia ma też maryjne witraże, a ponieważ Maksymilian M. Kolbe był wielkim czcicielem Maryi, dlatego i jego witraż autorstwa J. Skąpskiego jest w oknie oleszyckiego kościoła.
Po beatyfikacji Maksymiliana M. Kolbego przez Pawła VI 17 października 1971 r. wielu artystów zaczęło go malować w kościołach. Krakowski malarz w 1975 r. kościół w Starym Dzikowie pokrył piękną polichromią. Na sklepieniu w nawie, oprócz postaci św. Stanisława BM, bł. Jakuba Strzemię i bł. Królowej Jadwigi, przedstawił bł. Maksymiliana Kolbego z różańcem w ręku.
Jesienią 1977 r. rozpoczęły się prace malarskie w kościele w Cewkowie. Projekt polichromii wykonał artysta malarz z Krakowa Stanisław Jakubczyk, absolwent ASP w Krakowie, a rodak z Podkarpacia. W cewkowskiej świątyni, na świeżym tynku, z kolorowych wypalanych szkiełek na ścianach wykonał mozaikę 6 postaci, a wśród nich bł. Maksymiliana z różańcem. Inni dwaj absolwenci ASP w Krakowie Eugeniusz Mucha i Julian Jończyk wykonali polichromię w byłej cerkwi w Starym Lublińcu. Od 1966 r. Kuria Archidiecezji w Lubaczowie w tej murowanej świątyni, wzniesionej w latach 1926-27 wg projektu architekta Lwa Łownyckiego, utworzyła ekspozyturę, wydzieloną z parafii Cieszanów. Stając się kościołem nowej parafii została odnowiona. Piękne freski drogi krzyżowej wykonał Julian Jończyk, który przy wejściu do świątyni ukazał postać bł. Maksymiliana w „pasiaku” jako więźnia obozu Auschwitz. Obraz św. Maksymiliana namalowany w 1998 r. przez Dominika Majerskiego wisi w kościele parafialnym pw. Matki Bożej Fatimskiej w Lisich Jamach. Figura ta jest darem Jana Pawła II dla tego kościoła.
To zaledwie kilka wybranych przykładów świadczących, że św. Maksymilian był i jest natchnieniem dla artystów. W kościołach na lubaczowskiej ziemi ten święty ukazany został jako wzór cnót, żyjący wartościami Ewangelii. Przed 70 laty, w wigilię Wniebowzięcia, Niepokalana wzięła swojego najwierniejszego rycerza z tej polskiej ziemi na wieczną ucztę, a nam zostawiło go jako wzór do naśladowania w drodze do świętości.