Doktor Sękalski opierając się na książce ks. Karola Wojtyły „Przed sklepem jubilera”, jako pierwszy krok do miłości wskazuje miłość upodobania. Polega ona na tym, że pewna osoba przedstawia nam się jako dobro. Zauważa jednak, że człowiekowi w życiu podobają się różne osoby. Podkreśla, że nie koncentruje się ona tylko na wymiarze erotycznym.
- Dzisiaj jest moda, żeby coraz więcej odsłonić. Część kobiet epatuje swoim ciałem, by nim fascynować, ale taka kobieta przyciąga bardzo specyficznych mężczyzn, którzy będą się koncentrować tylko na wymiarze fizycznym. Bo ci mężczyźni, którzy są w stanie wchodzić w osobową relację, będą się wycofywać - mówi Cezary Sękalski. Zaznacza, że nie ma jednak nic złego, gdy kobieta dba o swój wygląd, bo jej charyzmatem jest piękno. Podkreśla, że mężczyzna w większym stopniu skupia się na zmysłowości, a kobieta na emocjach i dlatego oboje muszą uczyć się wzajemnej komunikacji.
Sękalski zauważa, że ludzie poznają się najpierw przez rozmowę, potem następują takie gesty jak wzięcie się za ręce czy pocałunek, które są wyrazem zaufania. Dostrzega przy tym, że nie może istnieć miłość bez pożądania. Przytaczając słowa ks. Wojtyły, stwierdza, że w relacji uczuciowej nie jest niczym dziwnym, że po pewnym czasie para odczuwa potrzebę czułości. Przestrzega natomiast przed sprowadzaniem fascynacji do wymiaru czysto seksualnego.
Trzecią fazą miłości jest miłość życzliwości, która traktuje drugą osobę jako dobro. - W miłości życzliwości to ja chcę być dobrem dla ciebie. Twoje dobro jest dla mnie ważniejsze, niż moje potrzeby - tłumaczy Sękalski. Zauważa, że miłość pożądania i życzliwości niekiedy stają wobec siebie w opozycji. - Jeśli jesteście po pierwszych kłótniach, to widzicie, że potykamy się właśnie o te szczegóły, o wspólne układanie życia ze sobą - wyjaśnia.
Stwierdza, że wolny związek, czy związek na próbę miłością warunkową. - Takie postawienie sprawy: przecież jest nam dobrze, po co nam ślub, mówi, że będziemy ze sobą, dopóki będzie nam ze sobą dobrze. W takiej relacji pierwsze skrzypce grają emocje - zaznacza. Miłość opartą na oddaniu siebie i swojego „ja” drugiej osobie nazywa oblubieńczą. Podkreśla, że nie chodzi tu tylko o wymiar seksualny, ale przede wszystkim osobowy. Zauważa, że w pełni miłość oblubieńcza wypełnia się w sakramencie małżeństwa.
Dr Sękalski przestrzega również przed presją otoczenia, która prowadzi do podejmowania złych decyzji. Podkreśla też, że nie można mówić o miłości pozbawionej ofiary. - Jeśli ktoś myśli, że miłość polega tylko na braniu, a dawać nie trzeba, to jest w błędzie - mówi.