Poświęcenie kościoła i ołtarza zalicza się do najbardziej uroczystych aktów liturgicznych. Kościół bowiem, w którym gromadzi się wspólnota wiernych, aby słuchać słowa Bożego, zanosić modlitwy błagalne, wielbić Boga, a przede wszystkim przyjmować sakramenty, gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament Eucharystii jest szczególnym miejscem obecności Boga, jest obrazem Kościoła jako świątyni Boga zbudowanej z żywych kamieni.
Dla małej, bo liczącej ok. 500 osób wspólnoty parafialnej w Żeroniach, 1 maja br. był wspaniałym i od dawna wyczekiwanym dniem, wiążącym się z tym ważnym wydarzeniem. Tego dnia odbyły się uroczystości konsekracji parafialnej świątyni pw. Matki Bożej Częstochowskiej. Dzień konsekracji stanowił uwieńczenie ogromnej pracy i ofiar całej wspólnoty parafialnej oraz jej proboszcza ks. Dariusza Chlebowskiego.
Celebrującego uroczystość abp. Władysława Ziółka, metropolitę łódzkiego, na początku Eucharystii przywitali przedstawiciele wspólnoty parafialnej oraz Proboszcz, prosząc o poświęcenie kościoła. Następnie Ksiądz Arcybiskup pobłogosławił wodę i pokropił nią wiernych, którzy stanowią duchową świątynię, oraz ściany kościoła i ołtarz. Po odczytaniu tekstów lekcji i Ewangelii Pasterz Kościoła łódzkiego w okolicznościowej homilii podkreślił, że świątynia jest tym szczególnym miejscem, gdzie rozbrzmiewa Chrystusowa Ewangelia, dobra nowina o powołaniu każdego człowieka do zbawienia, miejsce głoszenia prawdy Bożej, której dziś tak bardzo nam potrzeba. To w tym miejscu sprawowana jest przenajświętsza ofiara naszego Pana Jezusa Chrystusa, w której uobecnia się tajemnica paschalna, tajemnica Jego męki, śmierci i zmartwychwstania. Pasterz archidiecezji zwrócił także uwagę, iż uroczystość konsekracji świątyni przypada w pierwszą rocznicę wyniesienia na ołtarze naszego umiłowanego rodaka, Jana Pawła II i odwołując się do nauczania i wezwań skierowanych ongiś przez naszego umiłowanego papieża, zachęcił do takiego przeżywania obecnej uroczystości, aby powierzyć się wstawiennictwu Jana Pawła II przed Bogiem, by czuwał nad Kościołem, naszą ojczyzną i nad tą wspólnotą parafialną, przeżywającą konsekrację swej świątyni.
Po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych dostojny Celebrans odmówił modlitwę, wyrażającą zamiar poświęcenia kościoła i ołtarza na zawsze Bogu oraz prośbę o jego błogosławieństwo. Kolejnym aktem były obrzędy namaszczenia, okadzenia, nakrycia i oświetlenia ołtarza jako widzialne znaki ukazujące niewidzialne dzieła, których Pan dokonuje za pośrednictwem Kościoła sprawującego Boże misteria. Przez namaszczenie krzyżmem ołtarz staje się symbolem Chrystusa, kadzidło spala się na ołtarzu, aby ukazać, że Ofiara Chrystusa wznosi się do Boga jako słodka woń, a modlitwy wiernych wznoszą się do tronu Boga. Nakrycie ołtarza wskazuje, że ołtarz jest miejscem Ofiary eucharystycznej. Oświetlenie ołtarza, a następnie oświetlenie kościoła przypomina, że Chrystus jest światłem, które oświeca Kościół i cały świat. Na tak przygotowanym ołtarzu została odprawiona Msza św. będąca najważniejszą częścią całego obrzędu.
Po Komunii św., do której przystąpili bardzo licznie wierni, proboszcz parafii ks. Dariusz Chlebowski skierował słowa wdzięczności do Pasterza archidiecezji za wszelką pomoc i wsparcie. Wyraził także podziękowanie wszystkim uczestnikom uroczystości, a w szczególności przeorowi Jasnej Góry, o. Romanowi Majewskiemu, księżom proboszczom poprzednikom, obecnym kapłanom oraz wiernym świeckim. Przed udzieleniem błogosławieństwa Ksiądz Arcybiskup, w uznaniu zasług i zaangażowania, obdarzył ks. proboszcza Dariusza Chlebowskiego godnością kanonika. Po zakończeniu Eucharystii z koncertem wystąpił zespół ludowy „Grabiczanie”.

Historia parafii

Myśl powstania parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Żeroniach pojawiła się w 1927 r. Dziekan tuszyński ks. Józef Pełczyński w imieniu tutejszych mieszkańców i w oparciu o życzliwość dziedzica z Kociołek Janusza Łuszczewskiego - który ofiarował na rzecz przyszłej parafii 5 mórg ziemi, prosił Kurię Biskupią w Łodzi o rozpatrzenie tej sprawy i podjęcie decyzji utworzenia nowej parafii. Znaleźli się chętni ofiarodawcy ziemi pod nowy kościół i plebanię. Byli to mieszkańcy wioski Bleszyn: Antoni i Natalia Bernerowie oraz Stanisława i Leon Jarzębowscy. Ofiarowali oni 2 morgi piaszczystej ziemi przylegającej do gruntów żerońskich.
W 1928 r. zakupiono w Lubieniu nowy budynek wykonany z bali sosnowych, który został przeznaczony na plebanię. W tym samym roku rozpoczęto budowę kościoła, który budował wiejski cieśla Antoni Mielczarek z Wodzina, przy pomocy miejscowych cieśli i stolarzy. Był to kościół jednonawowy z drewna ofiarowanego przez gromadę Malewiec i ówczesnego właściciela majątku Rusociny p. Przedpełskiego. On też ufundował główny ołtarz do kościoła wykonany w pracowniach poznańskich. Pierwszym proboszczem został mianowany ks. Czesław Patrycy, który energicznie zabrał się do organizowania parafii. W dniu 6 sierpnia 1929 r. bp Wincenty Tymieniecki, ówczesny ordynariusz łódzki, podpisał dekret erekcyjny nowej parafii, a 11 sierpnia 1929 r. ks. prał. Stanisław Mirecki - dziekan pabianicki - dokonał poświęcenia nowego kościoła. Parafia zaczęła działać samodzielnie od dnia 15 sierpnia 1929 r. Patronami parafii zostali: Matka Boża Częstochowska, św. Teresa od Dzieciątka Jezus, a później św. Ignacy Loyola.
Pierwsi proboszczowie administrują parafią bardzo krótko: ks. Czesław Patrycy (1929-30), ks. Władysław Chojnacki (1930-33), ks. Jan Kasprowicz (1933-34). Wszyscy trzej zginęli później w obozie koncentracyjnym w Dachau. W 1934 r. proboszczem zostaje ks. Roch Łaski - dobry, solidny gospodarz i administrator. W 1936 r. dokupuje on 7, 5 morgi ziemi. Parafia posiada więc ogółem 14,5 mórg ziemi. W czasie II wojny światowej ksiądz proboszcz zostaje aresztowany i wywieziony do obozu w Dachau, a kościół został zamknięty i obrabowany.
W roku 1983 ks. Józef Stachniak przystąpił do budowy nowego kościoła. Został on zaprojektowany przez arch. inż. Macieja Zatorskiego i przypomina swoim stylem kościoły góralskie. Świątynia została ukończona w 1986 r. W 1985 r. została rozpoczęta budowa nowej plebanii. Kontynuacją rozpoczętych prac zajął się nowo mianowany w 1988 r. proboszcz ks. Jerzy Serwik. 27 sierpnia 1989 r., w czasie odpustu ku czci Matki Bożej Częstochowskiej, bp Władysław Ziółek poświęcił nową świątynię. Budowa plebanii, zagospodarowanie terenu wokół niej oraz prace uzupełniające ostateczny wizerunek kościoła zostały ukończone w 1994 r.