Wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny 16 czerwca przejdzie do historii Kościoła katolickiego na Białorusi, bowiem tego dnia bp Antoni Dziemianko, dotychczasowy sufragan mińsko-mohylewski, uroczyście objął pasterską władzę nad diecezją pińską na Białorusi
Ingres zgromadził liczne grono przedstawicieli duchowieństwa oraz wiernych świeckich z Białorusi, Ukrainy oraz Polski. Przybyli nuncjusz apostolski na Białorusi abp Claudio Gugerotti; abp Tadeusz Kondrusiewicz, dotychczasowy apostolski administrator diecezji pińskiej oraz ordynariusz diecezji mińsko-mohylewskiej; biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz, przewodniczący Konferencji Biskupów Katolickich na Białorusi; biskup witebski Władysław Blin, wiceprzewodniczący Konferencji Biskupów Katolickich na Białorusi; sufragan piński Kazimierz Wielikosielec; abp Tomasz Peta, metropolita Astany w Kazachstanie, przewodniczący Konferencji Biskupów Katolickich Kazachstanu; abpp Stanisław Budzik, metropolita lubelski; bp Jerzy Mazur, ordynariusz ełcki. Diecezję drohiczyńską, która w swojej historii była połączona z diecezją pińską, w imieniu bp. Antoniego Dydycza reprezentowali wikariusz generalny ks. prał. Stanisław Ulaczyk, ks. prał. Zbigniew Karolak, ks. prał. Jerzy Cudny, ks. kan. Benedykt Karpiński, ks. Tomasz Szmurło i ks. Mariusz Boguszewski.
Nowy ordynariusz diecezji pińskiej został wprowadzony w progi katedry w asyście nuncjusza apostolskiego oraz dotychczasowego administratora apostolskiego, po ucałowaniu krzyża uroczyście przekroczył progi świątyni. W homilii wygłoszonej w językach białoruskim oraz polskim bp Dziemianko zarysował historię diecezji pińskiej, jej trudne dzieje i koleje losu. Wspomniał szczególnie dwie postaci - pierwszego ordynariusza diecezji, sługę Bożego bp. Zygmunta Łozińskiego oraz kard. Kazimierza Świątka, więźnia łagrów sowieckich, który w znaczącym stopniu przyczynił się do odbudowania Kościoła katolickiego na Białorusi. Na zakończenie Eucharystii głos zabrał abp Gugerotti, który powiedział o wielkiej odpowiedzialności za powierzoną owczarnię Chrystusową i wyraził przekonanie, że z modlitewnym wsparciem nowy ordynariusz będzie kontynuował dzieło swoich poprzedników. Następnie bp Kaszkiewicz podzielił się radością, że nowym ordynariuszem pozostał bp Dziemianko. Ponadto głos zabrał abp Kondrusiewicz, który powiedział, że dzień 16 czerwca jest historyczną datą w historii diecezji pińskiej, bowiem od 1946 r. do tego dnia diecezja nie miała swojego ordynariusza. Arcybiskup wyraził nadzieję, że w trudnych czasach dla Kościoła, panoszącego się sekularyzmu i relatywizmu bp Antoni będzie swoistym światłem. Ponadto głos zabrali jeszcze wizytator apostolski archimandryda Jan Sergiusz Gajek oraz przedstawiciel prawosławnego egzarchy białoruskiego.
Premier Włoch w Muzeum św. Jana Pawła II w Kolegium Polskim w Rzymie
Nie wszyscy wiedzą, że kardynał Karol Wojtyła miał swoją siedzibę w Rzymie – małe mieszkanie w Kolegium Polskim na wzgórzu awentyńskim. Na parterze budynku zajmował się mały apartament z salonem, gabinetem oraz sypialnią z łazienką. Za każdym razem, gdy przyjeżdżał do Rzymu, kardynał zatrzymywał się właśnie tutaj - 14 października wyjechał stąd na drugie konklawe w 1978 r. i już nigdy tu nie mieszkał. Prawdę mówiąc wrócił, ale nie jako mieszkaniec Kolegium tylko jako Papież. Jego ubrania, dokumenty, zapiski i różne przedmioty pozostały w tym małym apartamencie.
Niestety, stary budynek Kolegium wymagał remontu, a prace postępowały powoli. Kardynał Stanisław Dziwisz, wieloletni sekretarz Jana Pawła II, spotkał się w tym roku z premier Włoch Giorgią Meloni i rozmawiał z nią, między innymi, o problemach związanych z remontem Kolegium i pomieszczeń, w których przez lata mieszkał kardynał Wojtyła. Premier zgodziła się wesprzeć renowację Kolegium i utworzenie muzeum Jana Pawła II w Rzymie dla upamiętnienia Roku Świętego 2025. W ten sposób w stolicy Włoch w odrestaurowanym Kolegium polskim powstał niewielkie, ale wyjątkowe muzeum poświęcone człowiekowi, który przez prawie 27 lat był Biskupem Rzymu.
Papież Jan XXIII nazwał ją matką powszechnego miłosierdzia.
Maria Małgorzata przyszła na świat w Varennes, w prowincji Quebec w Kanadzie. Kiedy miała zaledwie 7 lat, umarł jej ojciec. Rodzina żyłaby w skrajnej nędzy, gdyby nie pomoc pradziadka – Pierre’a Voucher. To on sfinansował jej wyjazd do szkoły urszulanek w Quebec. 12 sierpnia 1722 r. Małgorzata wyszła za mąż za Francois’a d’Youville. Niedługo po ślubie mąż przestał interesować się rodziną i zaczął znikać z domu – zajmował się nielegalnym handlem alkoholem wśród Indian. Zmarł, gdy miał zaledwie 30 lat. Małgorzata została sama z dwojgiem dzieci. Żeby spłacić ogromne długi, które zaciągnął mąż, i zarobić na utrzymanie siebie i synów, otworzyła niewielki sklepik. Pomagała też każdemu, kto potrzebował pomocy, wszystkim dzieliła się z biedniejszymi od siebie. Z biegiem lat jej dwaj synowie zostali kapłanami.
Maryjny wieczór uwielbienia w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia na łódzkich Chojnach
W Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia na łódzkich Chojnach odbywają się comiesięczne Maryjne Wieczory Uwielbienia. Ostatni Maryjny Wieczór Uwielbienia animowany był przez uczestników warsztatów liturgiczno-muzycznych prowadzonych w Sulejowie.
Zespół muzyczny i chór pod batutą dyrygenta i muzyka Huberta Kowalskiego, włożyli całe serce, by jak najpiękniej oddać chwałę Panu i uczcić Niepokalane Serce Maryi. Najważniejszym elementem spotkań jest adoracja Najświętszego Sakramentu oraz możliwość spowiedzi, przy śpiewie zespołu scholii rodzinnej. - Nasze wieczory prowadzimy już od 9 lat. Po kilku latach przybrały one formę pierwszych sobót Maryjnych. Nasz kościół to jednocześnie Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, a jak wiadomo pierwsze soboty poświęcone są naszej Mamie. Zamysłem wieczorów jest, by gromadzić się na modlitwie i uwielbieniu Pana Boga, Jezusa i Maryi. W tym czasie mamy możliwość podziękować, przeprosić i poprosić o to co mamy w sercu. Każdy z nas przychodzi ze swoimi intencjami, podczas każdego wieczoru przechodząc wokół obrazu możemy zanieść Matce wszystko co przynieśliśmy tego konkretnego dnia. Każdy wieczór jest inny. Jedyne co niezmienne to nasza obecność i modlitwa – tłumaczy Agnieszka Podgórska, inicjatorka Maryjnych Wieczorów Uwielbienia w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia i warsztatów liturgiczno-muzycznych. W murach zabytkowej świątyni zabrzmiały takie utwory jak „Ojcze prowadź nas”, „Jeshua” czy „Z dawna Polski Tyś Królową”. Zorganizowane w Sulejowie zostały warsztaty liturgiczno-muzyczne oparte na adwentowych pieśniach dawnych i współczesnych. Tegoroczne warsztaty miały dwa szczególne momenty. Pierwszy to prowadzony przez uczestników warsztatów Maryjny Wieczór Uwielbienia w parafii św. Wojciecha w Łodzi, podczas którego wielu ludzi dało obraz swojej wiary. Drugi to msza kończąca warsztaty w parafii św. Floriana w Sulejowie, której przewodniczył biskup Piotr Kleszcz. Po mszy odbył się krótki koncert przygotowanego przez uczestników spotkania materiału.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
