Dzisiejsza Ewangelia to pożegnanie Jezusa z uczniami przed Jego wniebowstąpieniem. To pożegnanie jest jednak tylko pozorne. Uczniowie to rozumieją, bo reagują radością i uwielbieniem Boga. Jezus jest zawsze ze swoimi uczniami. Co więcej, od tego momentu Jego obecność i działanie nie będą ograniczone do jednego miejsca. Jezus jest z nami, swoimi uczniami, tam, gdzie my jesteśmy, na całym świecie. Jak Jezus jest z nami teraz? Jak działa?
2. Słowa klucze
„Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie.”
Jezus odnosi się do Pism, czyli Słowa Bożego. To Pisma mówią o Jego o męce i zmartwychwstaniu. Jezus jest obecny w Słowie Bożym. Tam go możemy spotkać, bo On jest Słowem. Benedykt XVI mówi, że każdy z nas jest zdolny do słuchania Słowa Bożego i odpowiadania na nie (adhortacja Verbum Domini, 22).
„W imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów.”
Jezus przynosi odpuszczenie grzechów wszystkim. On chce nam przebaczyć i chce, byśmy byli szczęśliwi i wolni od grzechu. W ten sposób Jezus jest obecny i działa bardzo konkretnie dzisiaj w naszym życiu, jeżeli tylko chcemy.
„Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca.”
Reklama
Obietnicą Ojca jest Duch Święty. Jezus nazywa Go też mocą z wysoka. Sam Jezus doświadczał mocy Ducha Świętego w swojej misji, a przed wniebowstąpieniem obiecał Go nam. Duch Święty obdarza wierzących mocą, przemienia ich serca. Podpowiada, jak żyć w przyjaźni z Jezusem i jak głosić Go innym.
S. Amata CSFN
Kaplica Wniebowstąpienia
„[Jezus] podniósłszy ręce, błogosławił ich.”
Jezus błogosławił swoim uczniom przed wniebowstąpieniem. To błogosławieństwo daje im radość. Błogosławieństwo Jezusa jest dla wszystkich, którzy uwierzyli, po wszystkie czasy. Mogę prosić Jezusa o jego błogosławieństwo i być pewnym, że je otrzymam.
3. Dziś
Tradycja jerozolimska mówi, że Jezus wstępując do nieba, zostawił ślad na skale. Na Górze Oliwnej w Jerozolimie mała kaplica skrywa kamień z odciśniętą stopą. Przypomina on nam, że Jezus jest blisko nas, że jest obecny i działa. Jak ja spotykam Zmartwychwstałego Jezusa dziś? Jakie znaki Jego obecności są dla mnie szczególnie ważne?
W piątki po zachodzie słońca Żydzi spożywali wieczerzę szabatową. Na taką ucztę został zaproszony Jezus. Z pewnością był świadomy, że faryzeusze Go śledzą, szukając pretekstu do oskarżenia. A jednak Jezus na kartach Ewangelii nigdy nie odrzuca żadnego zaproszenia na wspólny posiłek. Podkreśla to abp Grzegorz Ryś, w Przewodniku po rekolekcjach lectio divina, wyjaśniając Ewangelię na niedzielę 28 sierpnia.
Zwyczaje Żydów związane z posiłkami, pomimo wielu różnic, przypominały te grecko-rzymskie. Zamożni zapraszali najczęściej tych, którzy zajmowali nieco niższą pozycję, aby w zamian tamci okazywali im szacunek. To nie były uczty dobroczynne i trudno sobie na nich wyobrazić ubogich. Raczej dawały okazję do wyrafinowanej rywalizacji o pozycję w swoim środowisku. Czy pełnionej funkcji nie wykorzystuję dla własnych celów?
„Wszystko, co czynicie, niech się dokonuje w miłości” - mawiał św. Karol Boromeusz. Bez cienia wątpliwości można powiedzieć, że w tym zdaniu wyraża się cała Ewangelia Chrystusowa. Jednocześnie stanowi ono motto życia i działalności św. Karola Boromeusza, którego Kościół liturgicznie wspomina 4 listopada.
Przyszło mu żyć w trudnych dla Kościoła czasach: zepsucia moralnego pośród duchowieństwa oraz reakcji na to zjawisko - reformacji i walki z nią. Karol Boromeusz urodził się w 1538 r. na zamku Arona w Longobardii. Ukończył studia prawnicze. Był znawcą sztuki. W wieku 23 lat, z woli swego wuja - papieża Piusa IV, na drodze nepotyzmu został kardynałem i arcybiskupem Mediolanu, lecz święcenia biskupie przyjął 2 lata później. Ta nominacja, jak się później okazało, była „błogosławioną”.
Kiedy młody Karol Boromeusz zostawał kardynałem i przyjmował sakrę biskupią, w ostateczną fazę obrad wchodził Sobór Trydencki (1545-63). Wyznaczył on zdecydowany zwrot w historii świata chrześcijańskiego. Sprecyzowano wówczas liczne punkty nauki i dyscypliny, m.in. zreformowano biskupstwo, określono warunki, jakie trzeba spełnić, aby móc przyjąć święcenia, zajęto się (głównie przez polecenie tworzenia seminariów) lekceważoną często formacją kapłańską, zredagowano katechizm dla nauczania ludu Bożego, który nie był systematycznie pouczany. Sobór ten miał liczne dobroczynne skutki. Pozwolił m.in. zacieśnić więzy, jakie powinny łączyć papieża ze wszystkimi członkami Kościoła.
Jednak, aby decyzje były skuteczne, trzeba je umieć wcielić w życie. Temu głównie zadaniu poświęcił życie młody kard. Boromeusz. Od momentu objęcia diecezji jego dewiza zawarła się w dwóch słowach: modlitwa i umartwienie. Mimo młodego wieku, nie brakowało mu godności.
W 23. roku życia nie uległ pokusie władzy i pieniądza, żył ubogo jak mnich.
Kard. Boromeusz był przykładem biskupa reformatora - takiego, jakiego pragnął Sobór. Aby uświadomić sobie ogrom zadań, jakie musiał podjąć Karol Boromeusz, trzeba wspomnieć, że jego diecezja liczyła 53 parafie, 45 kolegiat, ponad 100 klasztorów - w sumie 3352 kapłanów diecezjalnych i 2114 zakonników oraz ok. 560 tys. wiernych. Na jej terenie obsługiwano 740 szkół i 16 przytułków. Kardynał przeżył liczne konflikty z władzami świeckimi, jak i z kapłanami i zakonnikami. Jeden z mnichów chciał go nawet zabić, gdy ten modlił się w prywatnym oratorium.
Kard. Boromeusz był prawdziwym pasterzem owczarni Pana, dlatego poznawał ją bardzo dokładnie. Ze skromną eskortą odbywał liczne podróże duszpasterskie. W parafiach szukał kontaktu z ludnością, godzinami sam spowiadał, głosił Słowo Boże, odprawiał Mszę św. Jego prostota i świętość pozwoliły mu zdobywać kolejne dusze.
Serial i materiały dla rodziców dzieci pierwszokomunijnych
Rodzice dzieci przed pierwszą Komunią Świętą otrzymują coś zupełnie nowego: serial składający się z 9 krótkich etiud filmowych, który staje się bazą katechez i rozmów rodzinnych. Dlaczego to może być przełomowe? Bo inicjatywa wyszła z domu, życia codziennego i rodzinnych relacji.
Na portalu www.pierwszakomunia.com.pl należącym do Referatu Katechetycznego Archidiecezji Poznańskiej dostępny jest projekt zwrócony przede wszystkim do rodziców dzieci przygotowujących się do pierwszej Komunii Świętej. Jego kluczowym elementem jest serial 9 krótkich filmów-etiud. Każdy odcinek trwa około 5 minut i przedstawia sytuacje z życia rodzinnego: rozmowy, pytania, drobne dramaty codzienności, które stają się pretekstem do refleksji. Serial przedstawia dzieje pewnej rodziny przygotowującej dziecko do pierwszej komunii - z wszystkimi problemami, ale i rozwiązaniami, podanymi w zabawny i skłaniający do myślenia sposób.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
