Pełnia życia może się dokonać jedynie poprzez miłość, która jest podstawą twórczego dialogu, jaki powinien zachodzić między Bogiem a człowiekiem - niniejsza myśl stworzyła klimat spotkania z cyklu „Verba Sacra”, które odbyło się 13 grudnia br. w bazylice archikatedralnej w Poznaniu. Podczas 98. prezentacji piękno słowa rozniecił w wiernych Janusz Zakrzeński, aktor warszawskiego Teatru Polskiego. Artysta przedstawił fragmenty dzieła „O doskonałości chrześcijańskiej, o cnocie miłości” autorstwa św. Bernardyna ze Sieny, franciszkańskiego mistyka. Wyobraźnię mówionego słowa rozbudził śpiew Chóru Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu pod batutą Przemysława Pałki. Usłyszeliśmy kompozycje Andrzeja Koszewskiego, Gioacchino Rossiniego, Jeana Bergera i Quirino Gaspariniego. Nad realizacją przedsięwzięcia czuwał Przemysław Basiński, dyrektor projektu „Verba Sacra”. Wyważona recytacja Janusza Zakrzeńskiego niosła w sobie coś więcej niż aktorski kunszt. Przekonywała, że spełnienie człowieka jest możliwe tylko przez wierność wypowiadanym słowom. Te zaś stają się prawdziwe, jeśli znajdują swoje echo w czynach.
W grudniowym zamyśleniu katedry odczuwało się, jakby wierni w swoich myślach przenieśli się w czasy św. Bernardyna, którego kazania kryły w sobie moc nawracania licznych mieszkańców miast i wiosek, jakie odwiedzał. Sprzyjały temu również refleksje o. Salezego Tomczaka, franciszkanina. W komentarzu do prezentacji zapoznał on słuchaczy z losami św. Bernardyna, który był „heroldem Bożego orędzia”, stworzył trójgram IHS (Ihesus), zamykając Ewangelię w imieniu Jezusa Chrystusa. Pokazał, że życie każdego z nas jest stworzone „na planie” Ewangelii - tak jak ona posiada własne rozdziały, chwile dobre i takie, które są sprawdzianem wolnej woli człowieka. I nieważne, na jakim „rozdziale” otworzymy swoje życie - jego „treść” powinna wypełniać wiara w słowa: „Umieśćcie Imię Jezusa w waszych domach i zachowujcie je w sercu”.