W niedzielę 11 lipca 1943 r. podczas odprawianych w kościołach Mszy św. oddziały Bandery bestialsko zamordowały ludność 167 miejscowości Wołynia. W ciągu kilku lat setki miejscowości kresowych uległy zagładzie. Prawda o ludobójstwie OUN-UPA i męczeństwie Kresowian nie istnieje w podręcznikach szkolnych, na lekcjach historii. Rząd polski milczy. Władze Warszawy nie zgadzają się na wzniesienie pomnika Męczeństwa Kresowian. „Kresowian zabito dwukrotnie. Raz przez ciosy siekierą, drugi raz przez przemilczenie, a to drugie morderstwo jest gorsze od pierwszego”. Te słowa swojego okrutnie doświadczonego śp. ojca przywołał 4 lipca ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski w swej homilii podczas Mszy św. w Jasnogórskiej Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej, rozpoczynającej Światowy Zjazd i Pielgrzymkę Kresowian - w hołdzie zamordowanym Kresowianom. „Kresowianie żądają PRAWDY” to hasło Zjazdu. Podczas Forum Kresowego, z jego przewodniczącym Janem Skalskim, sformułowano postulaty uczestników Zjazdu: kolejny apel do Sejmu o ustanowienie 11 lipca Dniem Pamięci Męczeństwa Kresowian, żądanie umieszczenia w podręcznikach szkolnych prawdy o ludobójstwie OUN-UPA, żądanie zaprzestania finansowania przez rząd czasopisma ukraińskiego „Nasze Słowo”, sławiącego OUN-UPA i szkalującego Polskę, apel o pamięć o Ukraińcach mordowanych przez OUN-UPA, bo nie chcieli zabijać Polaków i ratowali ich, żądanie przywrócenia zlikwidowanego Instytutu Kresowego i utworzenia Muzeum Kresowego, apel o wzniesienie krzyży na zbiorowych mogiłach zamordowanych Kresowian, apel o sprawowanie przez kapłanów w kresowych kościołach Liturgii w języku polskim, poparcie działań Wspólnoty Polskiej w staraniach zmierzających do uchwalenia rządowej ustawy o repatriacji obejmującej Polaków wywiezionych na Sybir, apel do rządu o skuteczną obronę praw Polaków na Białorusi, apel o ustanowienie Miesiąca Dziedzictwa Kresowego.
Serdeczne poparcie dla Zjazdu Kresowian wyraził przybyły na Forum Sekretarz Generalny Europejskiej Unii Narodów Wypędzonych i Przesiedlonych Massimiliano Lacota. Od ubiegłego roku do tej organizacji należy Związek Wypędzonych z Kresów Wschodnich. Doniosłym wydarzeniem Forum było ofiarowanie dla Jasnogórskiej Kaplicy Pamięci Narodu ufundowanej przez Bożenę Cząstkę-Szymon tablicy, dzieła rzeźbiarza Tomasza Wenklara, upamiętniającej młodocianych żołnierzy, bohaterów bitwy pod Zadwórzem, którzy 17 sierpnia 1920 r., zmasakrowani przez oddziały Budionnego, ofiarą swej krwi zatrzymali jego pochód na Lwów. Trzeba dodać, że pani Bożena, więźniarka polityczna PRL-u, całą rekompensatę za okres więzienia przekazała na budowę kościoła w Pietrowcach na ukraińskiej Bukowinie. Niech dopełnieniem hołdu złożonego poległym Orlętom bitwy pod Zadwórzem - polskimi Termopilami będzie pieśń „Kwiaty Zadwórza”, napisana przez harcerza „Czarnej Trzynastki” ZHR z Przemyśla - dh. Andrzeja Huka i zaśpiewana przez jego drużynę po raz pierwszy w 2006 r. przy Kurhanie Orląt w Zadwórzu.
Zwieńczeniem Forum Kresowego na Jasnej Górze był występ wspaniałych zespołów „Lilia” z Sądowej Wiszni, „Zespołu wujka Mańka” z Wilna i zespołu „Ychtis” ze Śląska z piosenkami kresowymi i tańcem. Dzieci z „Ychtis” lwowskiego „bałaku” nauczyła Danuta Skalska, redaktor „Lwowskiej Fali”, audycji Radia Katowice.
Pozdrawiam serdecznie krzewiące miłość Macierzy i Kresów czasopisma: kwartalnik Związku Polaków na Białorusi „Echa Polesia” na czele z obecną na Zjeździe Aliną Jaroszewicz, „Naszą Gazetę” - tygodnik Związku Polaków na Litwie, „Wołanie z Wołynia” - pismo religijno-społeczne diecezji łuckiej, „Kurier Galicyjski” - niezależne pismo Polaków na Ukrainie. Kochani Kresowianie, Szczęść Boże!

„Kwiaty Zadwórza”

Słowa i melodia: dh Andrzej Huk, 2006 r.

Kwiaty Zadwórza, czy pamiętacie
Tamtą sierpniową letnią noc,
Gdy młody harcerz stał na warcie,
Dbając o swych przyjaciół los?
Wyszło ich ze Lwowa ponad trzystu,
Powstrzymać konnej armii trzon,
Obronić Polskę od bolszewizmu,
Z męstwa zbudować chwały tron.

Lasy Zadwórza, czy pamiętacie,
Jak pod osłoną waszych drzew
Biegł do ataku młody harcerz,
Od kuli wroga na mchu legł?
Poległo ich tam ponad trzystu,
Ofiara męstwa dała plon,
Gdy dzikie hordy bolszewizmu,
Potknęły się o polski dom.

Trawy Zadwórza, czy pamiętacie
Tamten sierpniowy letni zmierzch,
Jak rozsiekani bagnetami,
Gdy brakło kul, by bronić się?
Kresowa ziemio, żyzna, bujna,
Zroszona morzem polskiej krwi,
Zachowaj pamięć o Zadwórzu
I przypominaj tamte dni.