Żyjemy w ciągłym biegu: praca - dom, dom - praca, studia, szkoła… Po południu odebrać dzieci, zrobić zakupy, obiad, odrobić lekcje czy przygotować się na wykłady lub do pracy… A może jeszcze coś dorobić po godzinach, bo ledwie na życie wystarcza… Jedynie w niedzielę chwila przerwy - Eucharystia, rodzinny obiad, a po południu już myślimy o kołowrotku, w który wpadniemy w poniedziałek rano…
Czy w tym pośpiechu ja, chrześcijanin, znajduję czas na słuchanie Boga? Czy zastanawiam się nad Jego wezwaniem: „Bądźcie świętymi, bo ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!”? (por. Kpł 11, 44).
Zgodnie z nauczaniem Kościoła, do świętości powołani są wszyscy ochrzczeni (KKK 941). Ale jak być świętym w XXI wieku? Być może tu i teraz, w naszym kraju, świętość nie będzie wymagała od nas oddania życia czy heroicznego męczeństwa za wiarę w Jezusa Chrystusa. Jednakże nasze wybory - te codzienne - i decyzje życia, czy nasza postawa wyrażająca się w obronie wartości chrześcijańskich (np. przeciwstawianie się aborcji, obrona krzyża czy Kościoła) często wymagają od nas heroizmu. Tylko skąd brać ten święty heroizm, kiedy prędkość życia, ogrom obowiązków bądź rozrywek oferowanych przez współczesny świat nie pozostawia na modlitwę wiele czasu?
Zazwyczaj dopiero w obliczu cierpienia, śmierci bliskiej osoby czy piętrzących się problemów zaczynamy zadawać sobie pytania: Kim jestem? Do czego dążę? Kto lub co jest sensem mojego życia? Wówczas zaczynamy znajdować czas na modlitwę, a modlitwa staje się gorąca i żarliwa, pełna ufności w moc Tego, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych. Albo wprost przeciwnie - nasze troski przygniatają nas tak bardzo, że nie widzimy już dla siebie nadziei, słabnie nasza wiara i nie mamy nawet siły zawołać za św. Piotrem: „Panie, ratuj mnie!” (Mt 14, 30). Może jednak warto zaryzykować i złożyć swoją ufność w Panu, by potem zaśpiewać jak psalmista: „Złożyłem w Panu całą nadzieję; On pochylił się nade mną i wysłuchał mego wołania. Wydobył mnie z dołu zagłady i z kałuży błota” (Ps 40).
Może jednak warto zaufać Temu, który umiłował mnie tak bardzo, że poniósł na Krzyżu całą moją nędzę, każdy mój grzech, wszystkie moje troski i cierpienia. Temu, który mówi: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11, 28). Ofiarować Mu swój czas i zawierzyć Mu swoje serce i wszystko to, co po ludzku mnie przerasta i przytłacza. A On sam będzie działał…
Może warto przystanąć w codziennym zabieganiu i na spotkaniu z Bogiem, w ciszy serca i modlitwie zastanowić się, czy realizuję moje powołanie do świętości poprzez spełnianie codziennych obowiązków, poprzez moje wybory, postawy? Czy ułuda bogactwa i troski doczesne nie zagłuszają Słowa zasianego w moim sercu, choćby podczas niedzielnej Eucharystii? Czy miłuję moich nieprzyjaciół i modlę się za tych, którzy mnie skrzywdzili? (por. Mt 5, 44). Czy przebaczam nie siedem, ale siedemdziesiąt siedem razy? (por. Mt 18, 22). Czy razi mnie drzazga w oku bliźniego, a nie widzę belki w moim oku? (por. Łk 6, 41). Jakie są moje relacje z najbliższymi? Czy jestem uczciwym pracownikiem/pracodawcą? Czy nie wstydzę się bronić wartości chrześcijańskich? (por. Mt 10, 33).
Może warto od czasu do czasu wyłączyć telefon komórkowy, zostawić Internet i telewizję, aby w ciszy i modlitwie zadać sobie te i inne pytania. Bo - jak mówiła Matka Teresa z Kalkuty - dopiero w ciszy rodzi się prawdziwa modlitwa, wiara, miłość:
„Owocem ciszy jest modlitwa.
Owocem modlitwy jest wiara.
Owocem wiary jest miłość.
Owocem miłości jest służba.
Owocem służby jest pokój”.
Na trzydniowe rekolekcje w ciszy, a także na rekolekcje dla osób przeżywających żałobę, dla chorych i niepełnosprawnych, dla małżeństw oraz na wiele innych zapraszają do Domu Rekolekcyjnego w Zduńskiej Woli księża orioniści. Pełną ofertę rekolekcji oraz szczegółowe informacje można znaleźć na stronie:
Dom Rekolekcyjny Księdza Orione
zaprasza wspólnoty charyzmatyczne, grupy zorganizowane oraz osoby indywidualne, które chcą odpocząć i nabrać sił do życia w promieniach Bożej Opatrzności.
W Domu organizowane są rekolekcje weekendowe m.in. dla: małżeństw, osób przeżywających żałobę, osób chorych i niepełnosprawnych oraz dla wielu innych. Jednocześnie nasz Dom Rekolekcyjny umożliwia własne zorganizowanie rekolekcji przez wspólnotę lub grupę modlitewną.
Ks. Marek Chrzanowski FDP pełni w Domu Rekolekcyjnym posługę duszpasterską. Więcej informacji nt. rodzajów rekolekcji, terminów i opłat można uzyskać, odwiedzając stronę Domu:
Adres Centrum Rekolekcyjnego:
Dom Misyjny Księdza Orione, Centrum Rekolekcyjne,
ul. Łaska 88,
98-220 Zduńska Wola.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
