Do uroczystości jubileuszowych parafianie przygotowywali się przez misje parafialne, które trwały od 19 do 25 września. Centralnym dniem świętowania był 26 września i Msza św., której przewodniczył bp Jan Wątroba.

W homilii bp Wątroba mówił m.in. o radości świętowania. – Kochamy jubileusze, także nasze osobiste, indywidualne, bo to jest znakomita okazja, aby się radować. Samo słowo jubilate oznacza radość, wezwanie do wielkiej radości, do wysławiania również Tego, Który jest źródłem wszelkiego dobra i Który jest Panem czasu. Jubileusz związany jest z czasem i jego upływem. Dzisiaj przychodzimy się radować, ale nie tylko dzisiaj, przecież biblijny przekaz mówi o roku jubileuszowym, roku łaski, pojednania, przebaczenia, a więc roku niezwykłym – mówił hierarcha.

Biskup Wątroba podkreślił także, że każdy jubileusz jest wspaniałą okazją do wyrażenia wdzięczności. – Jubileusz jest znakiem wielkiej wdzięczności. Człowiek wiary doskonale wie, do kogo przychodzić, gdy ma potrzebę dziękowania. Owszem, ludziom także chcemy dzisiaj dziękować, ale nade wszystko dziękujemy Temu, Który jest sprawcą wszelkiego dobra, Który w swojej świętej Opatrzności rządzi, kieruje, ale też się opiekuje i pomaga – zaznaczył homileta.

Parafię św. Stanisława BM w Jaśle erygował bp Ignacy Tokarczuk. Terytorium jej wydzielono z parafii farnej. 1 czerwca 1971 r. pierwszym proboszczem został ks. Stanisław Kołtak. Kościół parafialny to dawna kaplica gimnazjalna, która stanowiła u swego początku integralną część powstałego w 1868 r. jasielskiego Gimnazjum. 28 maja 1892 r. położono kamień węgielny pod jej budowę, a już 7 grudnia 1893 r. kaplicę poświęcono. Inicjatorem budowy był dyrektor Gimnazjum Klemens Sienkiewicz. Opiekę nad kościołem sprawował gimnazjalny katecheta.

Po wysiedleniu mieszkańców Jasła 13-15 września 1944 r. kościół został spalony. Pozostały jedynie mury i sklepienie prezbiterium. W 1949 r. ukończono restaurację kościoła. W 1950 r. bp Franciszek Barda podniósł kaplicę do rangi kościoła filialnego, a rektorem mianował ks. Aleksandra Gotfryda. Przez wiele lat trwało upiększanie kościoła i jego remonty. W 1974 r. wstawiono witraże. W 1976 r. zbudowano organy.

Główny ołtarz przedstawia postać Matki Bożej, po bokach usytuowane są postacie św. Stanisława BM, patrona kościoła i św. Stanisława Kostki. Dwa ołtarze w nawach bocznych zostały wykonane przez braci Mieczysława i Romualda Naszkiewiczów z Jasła według projektu artysty rzeźbiarza Stanisława Smoczeńskiego z Wojaszówki. Polichromię wnętrza zaprojektował i wykonał prof. Stanisław Jakubczyk.

W latach 1977-86 wybudowano dom parafialno-katechetyczny. W 1996 r. wykonano kute ogrodzenie. W 1999 r. wymieniono strop świątyni.

Parafia przygotowując się do jubileuszu 50-lecia jej ustanowienia podjęła następujące prace: w 2014 r. wymieniono więźbę dachową, przeprowadzono rekonstrukcję wieżyczki i pokryto dach, w latach 2018-19 wykonano prace konserwatorskie przy elewacji kościoła, dokonano wymiany schodów, w latach 2020-21 wymieniono okna, dokonano renowacji witraży i stropu, przemalowano ściany.